قَصِیّ (لغات‌قرآن)

قصی: (بِهِ مَکَاناً قَصِیّاً)
«قصی» به معنای دوردست می‌باشد و بسیاری معتقدند شهر «ناصره» بوده است.

(فَحَمَلَتْهُ فَانتَبَذَتْ بِهِ مَکَانًا قَصِیًّا) (سرانجام مریم به او عیسی‌ باردار شد و او را به نقطه دور دستی برد.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه قصی به معنای دور است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )

۱.	↑ مریم/سوره۱۹، آیه۲۲.
۲.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۷۳.
۳.	↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۳۴۱.
۴.	↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۵۳.
۵.	↑ مریم/سوره۱۹، آیه۲۲.
۶.	↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۰۶.
۷.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۵۵.
۸.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۴۲.
۹.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۱۵۹.
۱۰.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۷۸۹.