خداوند لوط علیه‌السلام را به سوى سرزمين سَدوم فرستاد. اهل آن‌جا مردمى كفرپيشه و تبهكار بودند. آنان راه را بر مسافران بسته و با آنان عمل شنيع لواط انجام مى‌دادند. لوط عليه‌السلام قوم خويش را به عبادت خدا فراخواند و آنان را از ارتكاب منكرات برحذر داشت، امّا آنان به سركشى خود ادامه دادند تا اينكه با نفرین لوط عليه‌السلام سرزمين آنان زير و رو گشت و با قهر الهى هلاك شدند.
[۱]طبری، محمد بن جریر، تاريخ الطبرى، ج ۱، ص ۱۷۵- ۱۸۲.
