قوم ثمود و آیات خدا (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در این مقاله
آیات مرتبط با رفتار قوم ثمود با آیات خدا معرفی می‌شوند.
برخورد
خشونت آميز
قوم‌ثمود با
معجزه صالح علیه‌السلام به صورت آيه خدا:
۱. «و إلى ثمود أخاهم صلحا قال يا قوم ... قد جاءتكم بيّنة من ربّكم هذه ناقة اللَّه لكم ءاية ...• فعقروا الناقة و عتوا عن أمر ربّهم .... ؛
و به سوي (قوم) ثمود برادرشان صالح را فرستاديم گفت اي قوم من! ... دليل روشني از طرف پروردگار براي شما آمده: اين «
ناقه» الهي براي شما معجزه اي است... سپس «
ناقه» را
پی كردند و از فرمان پروردگارشان سرپيچيدند....»
۲. «و يا قوم هذه ناقة اللَّه لكم ءاية ...• فعقروها ...؛
اي قوم من! اين
ناقه خداوند است كه براي شما دليل و نشانه اي است... (اما) آنها آن را از پاي در آوردند....»
۳. «... و ءاتينا ثمود الناقة مبصرة فظلموا بها و ما نرسل بالأيت إلّاتخويفا؛
...) ما به (قوم) ثمود
ناقه داديم (معجزاتي) كه روشنگر بود، اما آنها بر آن
ستم كردند (و
ناقه را به هلاكت رساندند). ما معجزات را فقط براي
تخویف (و اتمام حجت) مي‌فرستيم.»
۴. «قال هذه ناقة ...• ولاتمسّوها بسوء فيأخذكم عذاب يوم عظيم• فعقروها ...؛
گفت اين
ناقه اي است ... كمترين آزاري به آن نرسانيد كه
عذاب روز عظيم شما را فرو خواهد گرفت. سرانجام بر آن (
ناقه) حمله نموده او را از پاي درآوردند....»
۵. »فقال لهم رسول اللَّه ناقة اللَّه و سقيها• فكذّبوه فعقروها ...؛
و فرستاده الهي (صالح) به آنها گفت
ناقه خدا را با آبشخورش واگذاريد (و مزاحم آن نشويد). ولي آنها او را تكذيب نمودند و
ناقه را پي كردند و به هلاكت رساندند....»
کیفر سخت قوم‌ثمود به دليل رفتار ناروا با آيه خدا (
شتر صالح):
۱. «فعقروا الناقة و عتوا عن أمر ربّهم ...• فأخذتهم الرجفة فأصبحوا فى دارهم جثمين؛
سپس «
ناقه» را پي كردند و از فرمان پروردگارشان سرپيچيدند... سرانجام
زمین لرزه آنها را فرا گرفت و صبحگاهان (تنها)
جسم بيجانشان در خانه هاشان باقي مانده بود!»
۲. «قال هذه ناقة ...• فعقروها فأصبحوا ندمين• فأخذهم العذاب إنّ فى ذلك لأية ...؛
گفت اين
ناقه اي است ... سرانجام بر آن (
ناقه) حمله نموده او را از پاي درآوردند، سپس از كرده خود
پشیمان شدند. عذاب الهي آنها را فرو گرفت، در اين آيت و نشانه اي است....»
۳. «فقال لهم رسول اللَّه ناقة اللَّه و سقيها• فكذّبوه فعقروها فدمدم عليهم ربّهم بذنبهم ...؛
و فرستاده الهي (صالح) به آنها گفت
ناقه خدا را با آبشخورش واگذاريد (و مزاحم آن نشويد).ولي آنها او را تكذيب نمودند و
ناقه را پي كردند و به هلاكت رساندند، لذا پروردگارشان آنها را به خاطر گناهي كه مرتكب شده بودند در هم كوبيد....»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱، ص۵۱۶، برگرفته از مقاله «قوم ثمود و آیات خدا».
