در تانیث حقیقی ، فعل غالبا همراه تای تانیث می‌آید؛ مگر این که فاصله‌ای باشد که هرچه این فاصله بیشتر باشد، حذف تای تانیث بهتر است. همچنین اگر مؤنث حقیقی را با «ت» بیاورند بهتر است؛ مگر این که جمع باشد. اما در تانیث غیرحقیقی ، در صورتی که فاصله باشد، حذف تای تانیث بهتر است؛ مانند: (فمن جاءه موعظة من ربه).
