• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قواعد قرائات

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



قواعد قرائات، معیارهای عالی یا نازل بودن اسناد قرائات را می‌گویند.



سیوطی در الاتقان بخشی مستقل در شناخت اسناد عالی و نازل قرائات گشوده و با الهام از قواعد حدیث و بهره گیری از تقسیمات و ملاک‌های موجود نزد محدثان و کتب علوم حدیث ( علم رجال و درایه ) به تقسیم بندی قرائات و تاسیس ملاک‌هایی تحت عنوان قواعد قرائات ( مشابه با قواعد حدیث) اقدام کرده است و آن را از ابتکارات خود برمی شمارد.


بر این اساس، پنج قسم علو برای قرائات به شرح ذیل ذکر شده است:
۱. اندک بودن وسائط سند قرائت به پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم و ضعیف نبودن آن‌ها (این قسم، افضل انواع علو است)؛
۲. کم بودن وسائط سند قرائت به یکی قرای سبعه ؛
۳. اندک بودن وسائط سند قرائت به یکی از کتب مشهوری که در موضوع علم قرائات نگاشته شده است؛ مثل: التیسیر فی القراءات السبع تالیف: الامام ابی عمرو عثمان بن سعید الدانی ، و " حرز الامانی و وجه التهانی " مشهور به: الشاطبیهقرائت » و « روایت » و « طریق » و « وجه » اقسام فرعی این قسم شمرده می‌شوند)؛
۴. تقدم وفات شیخ قرائت در یک سلسله در مقایسه با شیخ قرائت دیگر که قرین و هم رتبه او است؛
۵. تقدم وفات شیخ بدون توجه به ملاک دیگر یا شیخ دیگر.
[۲] سبحانی، جعفر، ۱۳۰۸ -، برهان رسالت، ص۱۰۱.



قرائت قرآن ؛ قرائات ؛ ضوابط قبول قرائات .


۱. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص(۲۵۴-۲۵۷).    
۲. سبحانی، جعفر، ۱۳۰۸ -، برهان رسالت، ص۱۰۱.



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «قواعد قرائات».    




جعبه ابزار