• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قِلاده

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



منبع: قِلاده


قلاده به معنای چیزی مانند زنجیر یا نوار چرمی است که بر گردن حیوان می‌بندند.
از آن به مناسبت در باب‌هایی چون حج و لقطه نام برده‌اند.



در حج قران بنابر قول مشهور، حج‌گزار می‌تواند با تلبیه یا اشعار و یا تقلید محرم شود. تقلید عبارت است از اینکه حاجی نعلینی را که در آن نمازگزارده و یا نشانه‌ای دیگر را به گردن قربانی بیاویزد تا قربانی بودن آن مشخص باشد.
در قربانی واجب به سبب کفّاره یا نذر و مانند آن، دادن گوشت یا پوست و یا قلاده حیوان به عنوان دستمزد به ذبح کنندۀ حیوان، جایز نیست. البته اگر ذابح مستحق صدقه باشد، به عنوان صدقه اشکال ندارد.
قلاده داشتن حیوان وحشی، همچون آهو، نشانۀ مالک داشتن آن است، از این‌رو، در صورت پیدا شدن آن، لقطه به شمار می‌رود.


۱. نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۱۹، ص۲۱۲-۲۱۴.    
۲. محقق کرکی، جامع المقاصد، ج۶، ص۱۸۰.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهم‌السلام)، ج۶، ص۶۶۳.    


رده‌های این صفحه : حج | لقطه




جعبه ابزار