قطب‌الدین علی باب‌الدشتی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قطب‌الدین علی
باب‌الدشتی اصفهانی، از نیکوکاران قرن دهم هجری در اصفهان بوده است.
قطب‌الدّین علی
باب‌الدشتی، از مردان نیکوکار قرن دهم هجری در
اصفهان بوده است.
وی مسجدی که به نام خود او به مسجد
قطبیّه معروف است را در سال ۹۵۰ق در زمان
شاه طهماسب صفوی بنا نموده است که در ضلع شمالی خیابان خشک در اصفهان واقع شده است.
در موقع تعریض خیابان خشک که بعدا به نام خیابان خوش و اخیرا به نام خیابان طالقانی نامیده شد، سردرب مسجد را خراب کرده و آن را به
چهل‌ستون نقل و در ضلع جنوبی، سردربی بنا کرده، آنها را در آنجا قرار دادند. کلیّه کتیبه‌ها و آثار آن را دانشمند محقّق آقای دکتر هنرفر در کتاب بسیار نفیس و ارزشمند «
گنجینه آثار تاریخی اصفهان» نقل کرده‌اند.
در ضلع شمال شرقی مسجد، در جنب درب ورودی بقعه‌ای است دارای چهار صفّه و در صفّه شمالی آن قبری است معروف در بین خواص و عوام، قبر بانی مسجد یعنی
قطب‌الدّین علی
باب‌الدشتی می‌باشد و مورد احترام و زیارت مؤمنین است. لکن در کتیبه این سنگ لوح نام او را: میر مجدالدّین اسماعیل بن امیرمظفر بن امیرمسعود
باب الدشتی و تاریخ آن
ماه صفر ۹۵۵ هجری است که یقینا از نزدیگان امیرقطب‌الدّین و شاید برادر مشارٌ الیه باشد.
امیر
قطب‌الدّین نامبرده علاوه بر ساختن مسجد و مقبره، بانی ساختن گنبد چهارسوق شیرازی‌ها نیز بوده که گنبد را به علّت آن که در مسیر خیابان بود و شهرداری وقت برای استفاده از آجرهای آن، گنبد را خراب کرد.
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۴۵۹.
