قصو (مفرداتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قَصْو (به فتح قاف و سکون صاد)، به معنای دوری از مفردات به کار رفته در
قرآن کریم است، این واژه دارای مشتقاتی است که در
آیات قرآن به کار رفته است. مانند:
اَقْصَی (به فتح الف و سکون قاف) به معنای دورتر و
قُصْوی (به ضم قاف و سکون صاد) مؤنّث اَقْصَی به معنای دور میباشد.
قَصْو (بر وزن
فَلْس) به معنای دوری است. «قَصَا المکان قَصْواً: بعد- قَصَا عن القوم: تباعد»، قصی یعنی دور.
اَقْصَی یعنی دورتر. قُصْوی مؤنّث اقصی است.
(فَحَمَلَتْهُ فَانْتَبَذَتْ بِهِ مَکاناً قَصِیًّا) «
مریم به
عیسی حامله شد و وی را به مکان دوری برد و از اهلش در مکانی دور گوشه گرفت.»
(وَ جاءَ مِنْ اَقْصَا الْمَدِینَةِ رَجُلٌ یَسْعی) «از انتها و دورترین قسمت شهر مردی شتابان آمد.»
(سُبْحانَ الَّذِی اَسْری بِعَبْدِهِ لَیْلًا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ اِلَی الْمَسْجِدِ الْاَقْصَی...) (پاك و منزّه است آن كس كه بندهاش را در يك شب، از
مسجدالحرام به
مسجدالأقصی- كه گرداگردش را پربركت ساختهايم- برد...)
مراد از مسجد اقصی کلیسای شهر
اورشلیم است که بعد از
اسلام مبدّل به
مسجد شد علت تسمیه آن به اقصی در «سری» گذشت.
(اِذْ اَنْتُمْ بِالْعُدْوَةِ الدُّنْیا وَ هُمْ بِالْعُدْوَةِ الْقُصْوی) «آنگاه که شما در نزدیکترین کناره به
مدینه بودید و
مشرکین در دورترین کناره بودند.»، آیه موضع
مسلمین و مشرکین را در «
جنگ بدر» بیان میکند.
•
قرشی بنابی، علیاکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «قصو»، ج۶، ص۱۶.