قصر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قصر در دو معنا استعمال می شود:
۱. در کاربرد مطلق و بدون قید به معنای دو
رکعت خواندن
نماز چهار رکعتی، مقابل اتمام است؛
۲. گاهی در تغییر کیفیت نماز و ترک بعضی افعال آن و بسنده کردن به مقدار ممکن در حالت
عذر و ضرورت، مانند
خوف از
دشمن و بیماری، نیز به کار می‌رود.
موضوع بحث ما کاربرد اول آن است. از احکام آن در باب
صلات سخن گفته‌اند.
برای قصر در نماز اسبابی در کتب فقهی ذکر شده است:
نمازهای چهار رکعتی در
سفر، قصر خوانده می‌شود، مگر در موارد زیر:
۱. سفر، سفر
معصیت باشد.
۲.
شغل فرد
مسافرت باشد.
۳.
قصد اقامت ده روز در محلی کرده باشد.
۴. سی روز با تردید در محلی مانده باشد.
در چهار جا
مخیّر بین قصر و اتمام است، هرچند اتمام افضل است.
خوف با شرایطی موجب قصر رکعات نماز می‌شود، چنان‌که موجب قصر کیفیت آن نیز می‌گردد.
•
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهم‌السلام)، ج۶، ص۶۱۸.
