قَرْمَط (به فتح قاف و میم) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای آن است که نامه را با حروف کوچک بنویسیم و فاصله حروف را کم نماییم. یک مورد از این ماده در نهج البلاغه آمده است.
امام (صلوات‌الله‌علیه) به کاتب خود عبیدالله بن ابی رافع فرمود: «أَلِقْ دَوَاتَكَ، وَأَطِلْ جِلْفَةَ قَلَمِكَ... و قَرْمِطْ بَيْنَ الْحُرُوفِ، فَإِنَّ ذلِكَ أَجْدَرُ بِصَباحَةِ الْخَطِّ»؛
