• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قرائت متواتر

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


قرائت متواتر، قرائت‌های نقل شده از صاحبان آن‌ها به صورت متواتر است.


در یک کاربرد، قرائتی متواتر است که جمعی از راویان، آن را از گروهی روایت کرده‌اند و این هم صدایی و اتفاق، احتمال هر گونه کذب و دروغ سازی را منتفی می‌سازد و راه را بر شبهه ساختگی بودن آن می‌بندد؛ مانند قرائات سبع که مبتنی بر این چارچوب است.

در کاربرد دیگر، ابن جزری در تعریف قرائات متواتر می‌گوید: هر قرائت هماهنگ با قواعد و دستور زبان و منطبق با رسم الخط یکی از مصاحف عثمانی - هر چند این انطباق به صورت فرض و احتمال باشد - اگر به طور متواتر نیز نقل شود، این قرائات را باید «قرائات متواتر و قطعی» دانست.

گاهی از «قرائات متواتر» به «قرائات اجماعی» نیز تعبیر می‌شود.
[۱] حجتی، محمد باقر، ۱۳۱۱ -، پژوهشی درتاریخ قرآن کریم، ص۳۷۹.
[۲] فضلی، عبد الهادی، ۱۹۳۴-م، تاریخ قراءات قرآن کریم، ص۸۱.
[۳] دمیاطی، احمد بن محمد، - ۱۱۱۷ق، اتحاف فضلاءالبشربالقراءات الاربعة عشر، ص۶۷.
[۴] زرقانی، محمد عبد العظیم، ۱۹۴۸- م، مناهل العرفان فی علوم القرآن، ج۱، ص۴۲۸.    
[۵] سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص(۲۵۸-۲۶۴).    
[۶] صالح، صبحی، ۱۹۲۶ -، مباحث فی علوم القرآن، ص۲۵۶.    


۱. ↑ حجتی، محمد باقر، ۱۳۱۱ -، پژوهشی درتاریخ قرآن کریم، ص۳۷۹.
۲. ↑ فضلی، عبد الهادی، ۱۹۳۴-م، تاریخ قراءات قرآن کریم، ص۸۱.
۳. ↑ دمیاطی، احمد بن محمد، - ۱۱۱۷ق، اتحاف فضلاءالبشربالقراءات الاربعة عشر، ص۶۷.
۴. ↑ زرقانی، محمد عبد العظیم، ۱۹۴۸- م، مناهل العرفان فی علوم القرآن، ج۱، ص۴۲۸.    
۵. ↑ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص(۲۵۸-۲۶۴).    
۶. ↑ صالح، صبحی، ۱۹۲۶ -، مباحث فی علوم القرآن، ص۲۵۶.    


فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «قرائت متواتر».    


رده‌های این صفحه : قرائت صحیح | قرائت قرآن
جعبه ابزار