قرائت ابن قعقاع مخزومی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قرائت ابن قعقاع مخزومی به ویژگی‌ها و شیوه
قرائت ابن قعقاع، یکی از قاریان
ده گانه اطلاق می‌شود.
ابوجعفر یزید بن قعقاع مخزومی مدنی (م ۱۳۰ق) از
قرای ده گانه و
تابعان بلندپایه است که
قرآن را به صورت عرضی بر مولایش عبدالله بن عیاش بن ابی ربیعه و عبدالله بن عیاش و
ابوهریره قرائت کرده است.
یحیی بن معین درباره ابوجعفر می‌گوید:
ثقه است؛ ولی در
حدیث قابل اعتنا نیست. اما
ابن ابی حاتم می‌گوید: ابوجعفر از لحاظ حدیث، فردی شایسته است.
روش‌های
قرائت ابوجعفر یزید بن قعقاع به شرح ذیل است:
۱.
تلاوت «
بسمله » در ابتدای تمام سوره‌ها، به جز
سوره توبه . وی در تلاوت «بسمله» میان دو سوره به سه روش معروف «وقف، وصل و سکت» عمل می‌کرد؛
۲. ضم «م» جمع و وصل آن به «و» در صورت وجود حرف متحرک پس از آن؛
۳. تلاوت به قصر در
مد منفصل و تلاوت به توسط به مقدار چهار حرکت در
مد متصل ؛
۴.
تسهیل همزه ؛ یعنی در صورت اجتماع دو همزه در یک کلمه، همزه دوم را به صورت ساده و سهل تلفظ می‌کرد؛ چه همزه مفتوح باشد چه مکسور و چه مضموم؛
۵.
ادغام «ذ» در «ت» در مثل «اخذتم» و باب آن، و ادغام «ث» در «ت» در «لبثت و لبثتم»، و ادغام «ذ» در «ت» در کلمه «عذت»؛
۶. تلاوت به اخفای نون ساکن و تنوین با غنه در «خ» و «غ»؛ مثل: «من خیر» و «من غفور»؛ در صورتی که قاریان دیگر، آن را به اظهار تلاوت می‌کنند.
فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله«قرائت ابن قعقاع مخزومی».
