قدریه (مقاله‌دوم)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قدریّه یا
مُفَوّضه، فرقه‌ای از
اهل سنّت است.
از این عنوان به مناسبت در باب
طهارت سخن گفته‌اند.
قدریه نسبت «قَدَر» است. قَدَر در برابر
جَبْر به کار می‌رود و از آن، گاه به
تفویض تعبیر می‌شود. قدر یا تفویض در کاربرد کلامی عبارت است از اعتقاد به استقلال بنده در افعال خود، بدون دخالت مشیّت و قدر و
قضای خدای تعالی.
به معتقدان چنین تفکری «قدریه» یا «مُفَوّضه» گویند. اینان گروهی از معتزله‌اند.
شکی در
شرک و
کفر بودن اعتقاد به قدر و تفویض نیست، زیرا مستلزم سلب قدرت از
خدای تعالیٰ است، لیکن در اینکه قائل به چنین عقیده‌ای مطلقا کافر و
نجس است یا تنها در صورتی که به لوازم آن همچون سلب
قدرت از خداوند و شریک قرار دادن
بنده با خداوند، التفات و اعتقاد داشته باشد، اختلاف است.
•
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهم‌السلام)، ج۶، ص۵۰۵.
