قاچاق
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قاچاق از واژگان بهکار رفته در
فقه، به معنای
حمل و نقل یا
خرید و فروش کالا بدون داشتن مجوّز قانونی است؛ همچنین به خود کالای مورد معامله بدون مجوّز قانونی و یا خروج غیر قانونی افراد از کشور یا ورود غیر قانونی آنان به کشور نیز قاچاق اطلاق میگردد.
قاچاق به معنای حمل و نقل یا خرید و فروش کالا بدون داشتن مجوّز قانونی است. به خود کالایی که بدون مجوّز قانونی حمل و نقل یا داد و ستد میشود نیز قاچاق گفته میشود؛ چنانکه به خروج غیر قانونی افراد از
کشور یا ورود غیر قانونی آنان به کشور نیز قاچاق اطلاق میگردد.
عنوان قاچاق از عناوین جدید در
فقه است که در کلمات فقهای پیشین از آن بحثی نشده است و تنها در
استفتائات جدید از آن سخن گفتهاند.
به طور کلی، تخلف از
مقررات دولت اسلامی که تحت رهبری حاکم جامع شرایط اداره میشود و به تایید و امضای او رسیده است، جایز نیست. بنابراین، حمل و نقل یا خرید و فروش و یا خروج و ورود، بر خلاف
مقررات حکومت اسلامی حرام است.
آیا کسب از راه قاچاق باطل، و تصرف در مال به دست آمده از این راه حرام است و به ملک قاچاقچی درنمیآید یا اینکه باطل نیست و ملک قاچاقچی میشود و تصرف در آن جایز است؛ هرچند به لحاظ تکلیفی کار حرامی مرتکب شده است؟ مسئله محل اختلاف است.
البته صحّت کسب منوط به این است که خود جنس و کالا حرام نباشد؛ چه اینکه در صورت حرام بودن کالا، مانند
خمر، بدون شک کسب از این راه حرام و باطل است.
بنابر قول به ثبوت
تعزیر در مطلق ارتکاب حرام، در صورتی که قاچاق حرام باشد، تعزیر قاچاقچی برای
حاکم جایز است.
•
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهمالسلام)، ج۶، ص۳۳.