• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قاعده کُلُّ کافِرٍ نَجِس

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: قاعده کُلُّ کافِرٍ نَجِس
مقالات مرتبط: نجاست کافر، کافر.


قاعدۀ کُل کافِرٍ نَجِس از قواعد فقهی به معنای عمومیت نجاست، نسبت به هر نوع کافر است.
در برخی کتب قواعد فقهی از جملۀ یاد شده به عنوان قاعده تعبیر شده است.
در باب‌های طهارت و اطعمه و اشربه نیز از کلّیت نجاست کفار سخن گفته‌اند.


کافر در تعریف کلی عبارت است از کسی که منکر خدا یا وحدانیت او یا نبوت انبیا (علیهم‌السّلام) یا نبوت حضرت محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و یا ضروری‌ای از ضروریات دین؛ اعم از اصول و فروع باشد.
[۱] موسوی بجنوردی، سیدحسن، القواعد الفقهیه، ج۵، ص۳۲۹-۳۳۱.    

مقصود از نجاست آن است که ملاقات شیء پاک با بدن کافر در صورت مرطوب بودن، موجب نجس شدن آن شیء می‌گردد، یعنی استفاده از آن در امور مشروط به طهارت جایز نیست، مانند خوردن و نوشیدن، در صورتی که آن شیء پاک خوردنی یا نوشیدنی باشد و نماز خواندن در آن، در صورتی که پوشیدنی باشد.

مفاد قاعده، دیدگاه مشهور فقها است که کافر را به همۀ اقسامش نجس می‌دانند، بلکه تعدادی از آنان، بر آن ادعای اجماع و اتفاق کرده‌اند،
[۲] سید شریف مرتضی، سیدعلی بن حسین، الانتصار، ص۸۸-۸۹.    
[۳] شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ج۱، ص۲۲۳.    
[۴] ابن زهره، سیدحمزه بن علی، غنیة النزوع، ص۴۴.    
[۵] ابن ادریس حلی، کتاب السرائر، ج۱، ص۷۳.    
[۶] نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۶، ص۴۱-۴۲.    
لیکن برخی، اهل کتاب را استثنا کرده و کافر کتابی را پاک دانسته‌اند.
[۷] همدانی، آقا رضا، مصباح الفقیه، ج۷، ص۲۳۵ - ۲۶۰.    
[۸] حکیم، سیدمحسن، منهاج الصالحین، ج۱، ص۱۵۰.    

برخی نیز علاوه بر اهل کتاب، مسلمان محکوم به کفر را، همچون غالی و ناصبی تا زمانی که خود را منتسب به اسلام و مسلمانی می‌داند، پاک دانسته‌اند.
[۹] صدر، محمدباقر، الفتاوی الواضحة، ص۲۲۱.    


بر اعتبار قاعدۀ یاد شده به آیات، روایات و اجماع فقها استناد شده است.
[۱۰] موسوی بجنوردی، سیدحسن، القواعد الفقهیه، ج۵، ص۳۳۲-۳۵۵.    


۱. ↑ موسوی بجنوردی، سیدحسن، القواعد الفقهیه، ج۵، ص۳۲۹-۳۳۱.    
۲. ↑ سید شریف مرتضی، سیدعلی بن حسین، الانتصار، ص۸۸-۸۹.    
۳. ↑ شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ج۱، ص۲۲۳.    
۴. ↑ ابن زهره، سیدحمزه بن علی، غنیة النزوع، ص۴۴.    
۵. ↑ ابن ادریس حلی، کتاب السرائر، ج۱، ص۷۳.    
۶. ↑ نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۶، ص۴۱-۴۲.    
۷. ↑ همدانی، آقا رضا، مصباح الفقیه، ج۷، ص۲۳۵ - ۲۶۰.    
۸. ↑ حکیم، سیدمحسن، منهاج الصالحین، ج۱، ص۱۵۰.    
۹. ↑ صدر، محمدباقر، الفتاوی الواضحة، ص۲۲۱.    
۱۰. ↑ موسوی بجنوردی، سیدحسن، القواعد الفقهیه، ج۵، ص۳۳۲-۳۵۵.    


• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهم‌السلام)، ج۶، ص۳۲۹.    


رده‌های این صفحه : اطعمه و اشربه | طهارت | قواعد فقهی | کافر | نجاسات
جعبه ابزار