قاعده کُلُّ ما فِی الحَیِّ مِن التَقدیر کذلک فی المیّتِ بالنِسبَة
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قاعدۀ کُل ما فِی الحَی مِن التَقدیر کذلک فی المیّتِ بالنِسبَة از
قواعد فقهی به معنای آنچه در
جنایت بر
انسان زنده به عنوان
دیه تعیین شده، در مرده نیز به نسبت جاری می‌شود.
برخی معاصران از آن سخن گفته‌اند.
دیه میّت یک دهم
دیه کامل انسان زنده است. بنابراین، کسی که سر میّتی را ببرد، یک دهم
دیه کامل بر عهده‌اش ثابت می‌شود.
دیه دیگر اعضا نیز به همین نسبت خواهد بود. به عنوان نمونه،
دیه یک
دست یا یک
پا که در زنده نصف
دیه کامل می‌باشد، در میّت یک بیستم
دیه کامل خواهد بود که جانی به اولیای میّت می‌پردازد.
مستند قاعده روایتی با مضمون آن و نیز
اجماع فقها است.
•
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهم‌السلام)، ج۶، ص۳۳۴.
