قاعده ملازمه بین نَماء و دَرَک
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قاعدۀ ملازمه بین نَماء و دَرَک از
قواعد فقهی به معنای اینکه هر کس فایده و منفعت مالی را می‌برد،
خسارت و
زیان نيز بر عهده او خواهد بود.
از این قاعده به قاعدۀ
من له الغُنم فعلیه الغُرم و
قاعده الخراج بالضمان نیز تعبیر کرده‌اند.
مقصود از
نماء، منافع مال و از دَرَک، خساراتی است که بر
مال وارد می‌شود. و مراد از ملازمه بین آن دو این است که هر کس که فایده و منافع مالی را می‌برد، خسارت و زیان آن مال نیز از جیب او می‌رود، چنان‌که عکس آن نیز چنین است.
•
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهم‌السلام)، ج۶، ص۴۲۰.
