قاعده النَّوافِل رَکعَتان بِتَسلیمَةٍ إلاّ الوَتر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قاعدۀ النَّوافِل رَکعَتان بِتَسلیمَةٍ الاّ الوَتر از
قواعد فقهی به معنای این است که همۀ
نمازهای مستحب، - جز
نماز وتر - دو رکعتی با یک سلام است.
از آن در باب
صلاة سخن گفتهاند و جز اندکی از آن تعبیر به قاعده نکردهاند، لیکن مفاد قاعده معروف میان فقها است.
اصل در
نمازهای مستحب، دو رکعتی بودن آن، همچون
نماز صبح است، مگر آنکه دلیلی خاص بر به جا آوردن آن به گونهای دیگر وجود داشته باشد.
بعضی
نمازهای مستحب از قاعدۀ یاد شده به دلیل خاص استثنا شدهاند، مانند:
۱.
نماز وتر که یک رکعت و پایان بخش
نماز شب است.
نماز شب یازده رکعت است، ده رکعت به صورت دو رکعتی و رکعت آخر، یک رکعتی است.
۲.
نماز اعرابی بنابر معروف و مشهور کلمات فقها.
نماز اعرابی ده رکعت است که به صورت یک
نماز دو رکعتی و دو
نماز چهار رکعتی گزارده میشود،
لیکن برخی به دلیل عدم ثبوت
نماز اعرابی از طریق روایات
اهل بیت (علیهمالسلام)، در استثنای آن اشکال کردهاند.
برخی دیگر به دلیل یاد شده، احتیاط را در ترک خواندن
نماز اعرابی دانستهاند.
برخی، چند
نماز دیگر را نیز استثنا کردهاند که عبارتاند از:
۱. یازده رکعت
نماز با یک سلام که در اعمال شب جمعه از
رسول خدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) وارد شده است.
۲. چهار رکعت
نماز با یک سلام که آن نیز در اعمال شب جمعه وارد شده است.
۳. چهار رکعت
نماز با یک سلام، وارد شده در اعمال روز اول
ماه رجب.
بنابر آنچه از برخی قدما نقل شده،
نماز عیدی که بدون خطبه خوانده شود و نیز
نماز جعفر طیار به صورت چهار رکعتی با یک سلام به جا آورده میشوند.
بر مفاد قاعده به
اجماع استناد شده است،
چنانکه به توقیفی بودن عبادت نیز استناد کردهاند، با این بیان که
عبادت، اعم از هیئت، اجزا و شرایط آن باید از
شارع اخذ شود و معروف از صاحب شریعت در
نماز مستحب آن است که هر دو رکعت یک سلام دارد. بنابراین، باید بر آن بسنده کرد.
ضمن آنکه برخی
روایات بر آن دلالت دارد.
•
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهمالسلام)، ج۶، ص۴۴۲.