قاعده الشُّفعَةُ جائزةٌ فی کُلّ شَیء
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قاعدۀ الشُّفعَةُ جائزةٌ فی کُلّ شَیء از
قواعد فقهی به معنای ثبوت
حق شفعه در همه اموال مشترک به جز مواردی که با دلیل استثنا شده است.
از آن در باب
شفعه و برخی کتب دربر دارندۀ قواعد فقهی سخن گفته‌اند.
مفاد قاعدۀ یاد شده این است که حق
شفعه در همۀ اموال مشترک ثابت است، مگر آنچه به دلیل استثنا شده باشد.
عنوان قاعده برگرفته از حدیثی از
امام صادق (علیه‌السّلام) است.
هرچند در کلمات فقها از قاعدۀ یاد شده به عنوان قاعده ذکری به میان نیامده است، لیکن برخی به عموم و کلّیت آن در مواردی
استدلال و استناد کرده‌اند.
البته در کلّیت این قاعده و محل
شفعه اختلاف و بحث‌هایی وجود دارد که در عنوان
شفعه بدان اشاره شده است.
برخی معاصران از آن به قاعده تعبیر و در کتاب قواعد فقهی خود دربارۀ آن بحث کرده‌اند.
•
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهم‌السلام)، ج۶، ص۲۴۷.
