• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قاعده إحیاء (مقاله‌دوم)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: احیاء، قاعده احیای موات.


قاعدۀ احیاء از قواعد فقهی به معنای اینکه هر کس زمین بایری را آباد کند، مالک آن می‌شود و دیگری جز با اذن و رضایت او نمی‌تواند در آن تصرف نماید.



قاعدۀ احیاء برگرفته از حدیث نبوی «مَنْ احیا ارضَاً مَواتاً فَهِیَ لَهُ‌» می‌باشد و عبارت است از اینکه هر کس زمین بایری را آباد کند، مالک آن می‌شود و دیگری جز با اذن و رضایت او نمی‌تواند در آن تصرف نماید. فقها برای اثبات این قاعده به روایاتی استناد و استدلال کرده‌اند. مباحث مربوط به چگونگی احیا و شرایط آن به تفصیل در باب احیاء موات آمده است.


۱. مکارم شیرازی، ناصر، القواعد الفقهیه، ج۲، ص۱۴۳.    
۲. مصطفوی، سیدمحمدکاظم، مائة قاعدة فقهیه، ص۲۷۴.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهم‌السلام)، ج۶، ص۵۷.    






جعبه ابزار