• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اعمی (صحیح و اعم)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


قائل به عمومیت الفاظ معاملات و عبادات برای مصادیق تامّ و ناقص می باشد.


اعمی، که مقابل صحیحی است، به شخص یا اشخاصی گفته می‌شود که اعتقاد دارند الفاظ عبادات و معاملات ، هم برای عبادات و معاملات دارای اجزا و شرایط کامل وضع شده است و هم برای عبادات و معاملات دارای اجزا و شرایط ناقص، مانند: لفظ «صلوة وبیع» که برای دلالت بر نماز و معامله صحیح و فاسد وضع شده‌اند.
[۱] انوار الاصول، مکارم شیرازی، ناصر، ج۱، ص۹۵.    
[۲] اصول الفقه، مظفر، محمد رضا، ج۱، ص۴۴.    
[۳] بحوث فی علم الاصول، صدر، محمد باقر، ج۱، ص۲۰۲.    
[۴] اجود التقریرات، نائینی، محمد حسین، ج۱، ص (۴۷-۳۴).    


بر صحت نذر در عبادات مکروه ، استدلال شده است، که به همه آنها اشکال شده است.
[۵] سیری کامل در اصول فقه، فاضل لنکرانی، محمد، ج۲، ص (۳۱۸- ۲۶۸).
[۶] کفایة الاصول، آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، ص۲۳.    


۱. ↑ انوار الاصول، مکارم شیرازی، ناصر، ج۱، ص۹۵.    
۲. ↑ اصول الفقه، مظفر، محمد رضا، ج۱، ص۴۴.    
۳. ↑ بحوث فی علم الاصول، صدر، محمد باقر، ج۱، ص۲۰۲.    
۴. ↑ اجود التقریرات، نائینی، محمد حسین، ج۱، ص (۴۷-۳۴).    
۵. ↑ سیری کامل در اصول فقه، فاضل لنکرانی، محمد، ج۲، ص (۳۱۸- ۲۶۸).
۶. ↑ کفایة الاصول، آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، ص۲۳.    


فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۲۳۰، برگرفته از مقاله «اعمی (صحیح و اعم)».    



جعبه ابزار