فیش حج
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فیش
حج، سند ثبت نام
حج می باشد.
فیش
حج بر سندی اطلاق می‌شود که
بانک عامل در ازای دریافت مبلغ ثبت نام برای تشرف به
حج به نمایندگی از
سازمان حج و زیارت به ثبت نام کننده می‌دهد
از احکام مرتبط با آن در
فقه فتوایی در باب
حج و استفتائات سخن گفته‌اند.
واگذاری فیش
حج به دیگری به مبلغ افزون‌تر از مبلغ ثبت نام در صورتی که خلاف مقررات دولتی نباشد، جایز است. برخی، واگذاری را تنها در قالب
مصالحه و نه
خرید و فروش جایز دانسته‌اند.
مبلغ پرداختی بابت ثبت نام
حج (
سپرده حج ) در صورتی که سال خمسی بر آن نگذشته باشد
و فرد در همان سال به
حج رود، خمس ندارد
و در صورت گذشت سال بر آن، در وجوب پرداخت
خمس اختلاف است.
فیش
حج به قیمت روز جزء
ترکه میّت به شمار می‌رود
و در فرض عدم استقرار
حج بر [ذمه [|ذمّه]] میت [[|میّت]]
و عدم وصیت [[|وصیّت]] به آن، بسان سایر ترکه میان
ورثه تقسیم می‌شود
و هزینه کردن آن در
حج نیابتی برای میّت،
واجب نیست
چنانچه فروش فیش
حج متوفی به مبلغی بیش‌تر از مبلغ مورد نیاز برای گزاردن
حج نیابتی ممکن باشد، تنها در صورت رضایت ورثه می‌توان با آن فیش کسی را به
حج نیابتی فرستاد. در صورت عدم رضایت یا صغیر بودن آنان باید فروخته شود، یا سهم ورثه ناراضی یا صغیر از
مابه التفاوت پرداخت گردد.
دارنده فیش
حج، در صورتی که زمان ثبت نام مستطیع بوده، لیکن قبل از زمان رسیدن نوبتش برای تشرف، فاقد شرایط استطاعت شده است،
حج از ذمّه‌اش ساقط است
و می‌تواند پول خود را در جای دیگر هزینه کند.
به تصریح برخی، کسی که توانایی تهیه فیش
حج به قیمت آزاد دارد، یا با اجازه ورثه از فیش ثبت نامی متوفی برای خودش استفاده کند، چنانچه این کار برایش مشقت شدید ندارد
و موجب ذلت او نمی‌شود، با داشتن دیگر شرایط
استطاعت ،
حج بر او واجب می‌شود.
برخی این قید را افزوده‌اند که قیمت آن در حدّی نباشد که موجب اجحاف بر
حج گزار
و یا تضییع حقوق دیگران گردد
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۵، ص۷۳۲، برگرفته از مقاله«فیش حج».
