فلسفه استدراج (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یکی از سنت
های خداوند برای
عذاب کافران سنت
عذاب استدراجی است که در این مقاله فلسفه
استدراج بیان می‌شود.
غوطه ور شدن هر چه بیشتر
کافران در
گناه و
عذاب شدن بر اثر آن، فلسفه
استدراج است، که در این آیه قرآن به این مطلب اشاره شده است:
ولایحسبن الذین کفروا انما نملی لهم خیر لانفسهم انما نملی لهم لیزدادوا اثما ولهم
عذاب مهین.
آنها كه
کافر شدند، (و راه طغيان پيش گرفتند،) تصور نكنند اگر به آنان مهلت مى‌دهيم، به سودشان است! ما به آنان مهلت مى‌دهيم فقط براى اينكه بر
گناهان خود بيفزايند و براى آنها،
عذاب خواركننده‌اى (آماده شده) است.
از
آیات قرآن مجيد استفاده مي‌شود كه
خداوند افراد گنه‌كار را در صورتى كه زياد آلوده گناه نشده باشند بوسيله زنگ
هاى بيدار باش و عكس العمل
هاى اعمال‌شان، و يا گاهى بوسيله مجازات
هاى متناسب با اعمالى كه از آنها سرزده است، بيدار مى‌سازد و براه حق باز مى‌گرداند. اينها كسانى هستند كه هنوز شايستگى هدايت را دارند و مشمول
لطف خداوند مى‌باشند و در حقيقت مجازات و ناراحتي
هاى آنها، نعمتى براى آنها محسوب مى‌شود.
ولى آنها كه در گناه و
عصیان، غرق شوند و طغيان و نافرمانى را بمرحله نهايى برسانند،
خداوند آنها را بحال خود وا مى‌گذارد و به اصطلاح به آنها ميدان مي‌دهد تا پشتشان از بار گناه سنگين شود و استحقاق حداكثر مجازات را پيدا كنند.
اينها كسانى هستند كه تمام پل‌ها را در پشت سر خود ويران كرده‌اند، و راهى براى بازگشت نگذاشته‌اند و پرده حيا و شرم را دريده و لياقت و شايستگى هدايت الهى را كاملا از دست داده‌اند.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۱۲۰، برگرفته از مقاله «فلسفه استدراج».
