• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فلج جنایتکاران کربلا

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: مقتل جامع سیدالشهداء
مقالات مرتبط: عقوبت‌های دنیوی جنایت‌کاران کربلا.


فلج جنایتکاران کربلا، از مباحث مرتبط به پیامدهای تکوینی و حوادث خارق‌العاده پس از شهادت امام حسین (علیه‌السّلام) است. از جمله نشانه‌های عظمت حادثه عاشورا، رخدادهای شگفتی است که غالباً آنها شکل خرق عادت داشته و در پی شهادت امام حسین (علیه‌السّلام) به وقوع پیوست. بنابر گزارشات متعدد در منابع تاریخی و روایی و مقاتل از شیعه و اهل سنت، یکی از رخدادهای عجیب پس از شهادت امام حسین (علیه‌السّلام)، عقوبت‌های عجیب دنیوی و ابتلای جنایت‌کاران کربلا به بیماری‌های لاعلاجی همچون مرض استسقا، جنون، روسیاهی و تغییر چهره، جذام و نقص عضو و فلج بوده است.


از برخی روایات معتبر برمی آید که همه کسانی که در جنگ با امام حسین (علیه‌السّلام) همکاری کردند، به بیماری‌هایی چون جنون، جذام، برص، نقص عضو و فلج و... مبتلا شدند.
[۱] ابن قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، باب ۱۷، ص۶۰، ح۸.    
[۲] تمیمی مغربی، نعمان بن محمد، شرح الاخبار، ج۳، ص۱۶۹.    
[۳] ابن شهر آشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابی طالب، ج۴، ص۵۷.    
[۴] حلی، ابن نما، مثیر الاحزان، ص۷۶.    
[۵] مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۴۵، ص۳۰۱.    
[۶] طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم والملوک، ج۵، ص٤٥٣.    
در ادامه به برخی از این گزارشات می‌پردازیم.

بحر بن کعب، یکی از سپاهیان عمر بن سعد بود که در‌ کربلا حضور یافت و در‌ عصر روز عاشورا، با شمشیر به سوی امام حسین (علیه‌السّلام) حمله‌ور شد. عبدالله بن حسن (علیه‌السّلام) به حمایت از عموی خود، دستش را سپر قرار داد و در اثر ضربت شمشیر بحر، دست وی قطع شد.
[۷] مفید، محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۱۱۰.    
[۸] ابن اثیر، علی بن ابی الکرم، الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۷۷.    
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری باعلام الهدی، ج۵، ص۴۶۷.    
او از کسانی بود که پس از شهادت اباعبدالله (علیه‌السّلام) دست به غارت شلوار، لباسها و وسایل ایشان زد
[۱۰] بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۳، ص۲۰۲.    
[۱۱] طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، ج۴، ص۳۴۵.    
[۱۲] مفید، محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۱۱۱.    
[۱۳] ابن اثیر، علی بن ابی الکرم، الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۷۷.    
و لباس کهنه‌ای که امام (علیه‌السّلام) به تن کرده بود را از بدن حضرت (علیه‌السّلام) بیرون آورد و امام (علیه‌السّلام) را برهنه بر روی زمین رها کرد.
[۱۴] سید بن طاوس، علی بن موسی، الملهوف علی قتلی الطفوف، ص۱۷۴.    
بحر بن کعب، پس از واقعه کربلا به مرضی سخت مبتلا شد به گونه‌ای که دستانش در‌ زمستان خشک می‌شد و در‌ تابستان به شدت مرطوب می‌گشت و از آن خون و چرک بیرون می‌آمد وضع بر همین منوال بود تا اینکه سرانجام بر اثر این بیماری جان سپرد.
[۱۵] طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، ج۴، ص۳۴۵.    
[۱۶] مفید، محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۱۱۱.    
[۱۷] ابن اثیر، علی بن ابی الکرم، الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۷۷.    
[۱۸] طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری باعلام الهدی، ج۱، ص۴۶۸.    
[۱۹] خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسین، ج۲، ص۴۳.    


مالک بن نُسَیر، از مهاجمانی است که بر امام حسین (علیه‌السّلام) یورش آورد و با شمشیر بر سر مبارک امام (علیه‌السّلام) ضربت زد. امام (علیه‌السّلام) نیز او را نفرین نمود و او بر اثر آن، به فقر شدید دچار شد. بنا بر برخی گزارش‌های تاریخی، دستانش فلج شد و عقلش کم و کاستی پیدا کرد. وی در جریان قیام مختار، دستگیر شد و مختار، دستور داد که دست‌ها و پاهایش را قطع کنند و رها گردد تا بمیرد.
[۲۰] محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین (علیه‌السلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۹، ص۲۸۵.    
انساب الاشراف درباره او می‌نویسد: «کِندی، بُرنُس حسین (علیه‌السّلام) را برداشت. گفته می‌شود که او، همواره نادار بود و دستانش دچار لَقْوه شدند.»
[۲۱] محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین (علیه‌السلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۹، ص۲۸۶.    
[۲۲] محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین (علیه‌السلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۹، ص۲۸۷.    
[۲۳] بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۳، ص۲۰۳.    


۱. ↑ ابن قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، باب ۱۷، ص۶۰، ح۸.    
۲. ↑ تمیمی مغربی، نعمان بن محمد، شرح الاخبار، ج۳، ص۱۶۹.    
۳. ↑ ابن شهر آشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابی طالب، ج۴، ص۵۷.    
۴. ↑ حلی، ابن نما، مثیر الاحزان، ص۷۶.    
۵. ↑ مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۴۵، ص۳۰۱.    
۶. ↑ طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم والملوک، ج۵، ص٤٥٣.    
۷. ↑ مفید، محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۱۱۰.    
۸. ↑ ابن اثیر، علی بن ابی الکرم، الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۷۷.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری باعلام الهدی، ج۵، ص۴۶۷.    
۱۰. ↑ بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۳، ص۲۰۲.    
۱۱. ↑ طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، ج۴، ص۳۴۵.    
۱۲. ↑ مفید، محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۱۱۱.    
۱۳. ↑ ابن اثیر، علی بن ابی الکرم، الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۷۷.    
۱۴. ↑ سید بن طاوس، علی بن موسی، الملهوف علی قتلی الطفوف، ص۱۷۴.    
۱۵. ↑ طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، ج۴، ص۳۴۵.    
۱۶. ↑ مفید، محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۱۱۱.    
۱۷. ↑ ابن اثیر، علی بن ابی الکرم، الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۷۷.    
۱۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری باعلام الهدی، ج۱، ص۴۶۸.    
۱۹. ↑ خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسین، ج۲، ص۴۳.    
۲۰. ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین (علیه‌السلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۹، ص۲۸۵.    
۲۱. ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین (علیه‌السلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۹، ص۲۸۶.    
۲۲. ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین (علیه‌السلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۹، ص۲۸۷.    
۲۳. ↑ بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۳، ص۲۰۳.    


• پیشوایی، مهدی، مقتل جامع سیدالشهداء، ج۲، ص۲۱۸-۲۲۰.


رده‌های این صفحه : اهداف و نتایج عاشورا | پیامدهای تکوینی قیام عاشورا | عقوبت‌های دنیوی جنایت‌کاران کربلا | مقتل جامع سیدالشهداء
جعبه ابزار