فضیلت قرائت قرآن

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

فضیلت قرائت قرآن، فضیلت و پاداش قرائت قرآن، با استناد به احادیث است.

---

برای فضلیت قرائت قرآن مباحث فراوانی در اول تفاسیر قرآن و بسیاری از کتاب‌های علوم قرآن بیان شده که عمده آن در سخنان پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم و ائمه اطهار علیهم‌السّلام آمده است.
پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم درباره فضلیت قرائت قرآن می‌فرماید: «خداوند قلبی را که ظرف قرآن شده است عذاب نمی‌کند».
آن حضرت می‌فرماید: «هرگاه معلم قرآن «بسم الله الرحمن الرحیم» را به شاگردی بیاموزد، خداوند برای معلم و کودک و پدر و مادر او رهایی از آتش را مقرر می‌کند».
همچنین رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم به سلمان فارسی فرمودند: «قرآن بخوان؛ چون قرائت قرآن کفاره گناهان، سپری برابر آتش و ایمنی از عذاب است».

---

در سه روایت هم مضمون می‌خوانیم:
۱. «هرگاه مؤمن قرآن بخواند، با نظر رحمت به او نگریسته می‌شود».
۲. «هرگاه مؤمن قرآن بخواند، خداوند درهای رحمت را بر او بگشاید و به خاطر هر حرف قرآن که از دو لب قاری خارج شود، تا روز قیامت فرشته‌ای برای او تسبیح خواهد گفت».
۳. «خانه‌ای که در آن قرآن خوانده می‌شود، برای اهل آسمان می‌درخشد؛ آن گونه که ستارگان برای اهل زمین می‌درخشند».

---

پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم می‌فرماید: «بهترین و برترین عبادات، قرائت قرآن است، و شریف‌ترین امت من، حاملان قرآن و شب زنده داران هستند».
همچنین رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم فرمودند: «شریف‌ترین کار امت من، قرائت قرآن است».
امام‌ خمینی باتوجه‌به آموزه‌های قرآنی و روایی، و تلاوت قرآن و اهمیت آن تاکید دارند و نسبت‌ به غفلت از آن هشدار داده‌اند. ایشان با استناد به روایتی معتقد است کسی که قرآن را بسیار قرائت کند و با او عهد تازه کند و در حفظ آن بکوشد، دو اجر به او عطا می‌شود. به باور ایشان قرآن عهد خداوند است به‌سوی بندگان: لذا سزاوار است که هر مرد مسلمانی در هر روز به آن عهد نظر کند و از آن پنجاه آیه قرائت کند. امام ‌خمینی میزان درجات قاریان را به میزان قرائت قرآن توسط آنان می‌داند و ازاین‌رو کسانی که ده، پنجاه، صد، دویست، سیصد یا پانصد آیه از آیات قرآن را تلاوت می‌کنند به‌ ترتیب در زمره غیر غافلین، ذاکرین، قانتین، خاشعین، فائزین و مجتهدین نوشته می‌شوند و کسی که هزار آیه تلاوت کند، فراوان از نیکوکاری برایش نوشته می‌شود. به باور ایشان کسی که خود را عادت داد به قرائت قرآن و اسماء الهیه از کتاب تکوین و تدوین الهی، کم‌کم قلب او صورت ذکری و آیه‌ای به خود می‌گیرد و باطن ذات، محقق به ذکر الله و آیت می‌شود. امام با استناد به روایتی، تلاوت قرآن را یکی از وصایای پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) دانسته و خاطرنشان می‌کند فضیلت همراه داشتن قرآن، تلاوت، تمسک، مداومت و تدبر در معانی و اسرار قرآن کریم، بیش ‌از آن است که به فهم قاصر بشر برسد. به باور ایشان قرائت قرآن حتی اگر همراه معرفت نباشد نیز اثر دارد؛ زیرا این کتاب از طرف محبوب است و نامه محبوب، هرچند عاشق و محب مفاد آن را نداند، محبوب است و ممکن است قرائت قرآن با این انگیزه، سبب توفیق و همراهی از طرف محبوب شود.

---