• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فضیل بن یسار (پژوهشکده‌باقرالعلوم)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: فضیل بن یسار.

فضیل بن یسار، از اکابر و اشراف شیعه و ممدوح علمای رجال است. از اصحاب بزرگوار امام باقر و امام صادق (علیه‌السّلام) و بسیار موجّه و مورد وثوق بوده است. امام صادق او را از اهل‌بیت و در زمره بهشتیان معرفی کرده است.



امام صادق (علیه‌السّلام) آنگاه‌که او را مشاهده می‌کردند و می‌فرمودند: «خاشعان و عابدان را به بهشت بشارت دهید.»
مؤلفان آثار رجالی در کتاب‌های خود از وی بسیار تجلیل و تکریم می‌کنند و او را به علم و تقوا و عبادت و حسن معرفت توصیف می‌نمایند؛ مثلاً: نجاشی (رحمة‌الله‌علیه) می‌نویسد: «فضیل بن یسار ابوالقاسم تهدّی در زمره ثقات است.»
شیخ مفید در رساله عددیه، ایشان را در شمار فقهای اعلام و پیشوایانی که حلال و حرام و تقوی را رعایت می‌کنند، می‌آورد و می‌افزاید: او از کسانی است که احدی او را طعن و شماتت نکرده است.
علامه حلی در خلاصة الاقوال می‌نویسد: «او عربی خالص، بصری، ثقه، عین، جلیل القدر است.» در معجم رجال الحدیث آمده است: «در اسناد روایات فراوان واقع شده که بالغ‌بر دویست و پنجاه و چهار مورد است.»
تفسیری نیز به او منسوب است.


آنکه منابع موجود رحلت او را در زمان حیات امام صادق (علیه‌السّلام) ذکر کرده‌اند، اما ابن شعبه حرانی در تحف العقول حدیثی از او نقل کرده که از امام رضا (علیه‌السّلام) روایت کرده است. (برای اطلاع بیشتر درباره او به منابع زیر مراجعه شود)
[۱۴] دریاب نجفی، محمود، المعجم الموحد، ج ۲، ص ۱۹۲.
[۱۶] حسینی شوشتری، نورالله، مجالس المؤمنین، ج ۱، ص ۳۳۷.
[۱۷] عقیلی، عبدالکریم، کرامات الابرار من موالی الائمة الاطهار، ص ۶۵.



قاسمو عَلاء (فرزندان او) و نواده‌اش محمد بن قاسم
[۲۷] شیخ طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، ص ۱۵۵.
از اجلاّ و ثقات اصحابند.



۱. کشی، محمد، رجال الکشی، ص ۲۱۴.    
۲. شوشتری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج ۷، ص ۳۴۳.    
۳. قمی، عباس، سفینة البحار، ج ۷، ص ۱۰۴.    
۴. کشی، محمد، رجال الکشی، ص ۲۱۳.    
۵. نجاشی، احمد بن عباس، رجال النجاشی، ص ۳۰۹.    
۶. علامه حلّی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص ۲۲۸.    
۷. خوئی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج ۱۴، ص ۳۵۶.    
۸. علامه حلّی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص ۲۲۸.    
۹. نجاشی، احمد بن عباس، رجال النجاشی، ص ۳۰۹.    
۱۰. شیخ طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص ۱۴۳.    
۱۱. شیخ طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص ۲۶۹.    
۱۲. شیخ طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۴۷۲-۴۷۳ شماره ۳۷۷-۳۸۲.    
۱۳. شیخ طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۵۰۷، شماره ۴۳۱.    
۱۴. دریاب نجفی، محمود، المعجم الموحد، ج ۲، ص ۱۹۲.
۱۵. خوئی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج ۱۴، ص ۳۵۶، شماره ۹۴۵۶.    
۱۶. حسینی شوشتری، نورالله، مجالس المؤمنین، ج ۱، ص ۳۳۷.
۱۷. عقیلی، عبدالکریم، کرامات الابرار من موالی الائمة الاطهار، ص ۶۵.
۱۸. نجاشی، احمد بن عباس، رجال النجاشی، ص ۳۱۳.    
۱۹. نجاشی، احمد بن عباس، رجال النجاشی، ص ۳۶۲ (ضمن ترجمه فرزندش محمد).    
۲۰. شیخ طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص ۲۷۱.    
۲۱. علامه حلّی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص ۲۶۳.    
۲۲. نجاشی، احمد بن عباس، رجال النجاشی، ص ۲۹۸.    
۲۳. شیخ طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، ص ۱۸۳.    
۲۴. شیخ طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص ۲۴۷.    
۲۵. علامه حلّی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص ۲۱۷.    
۲۶. نجاشی، احمد بن عباس، رجال النجاشی، ص ۳۶۲.    
۲۷. شیخ طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، ص ۱۵۵.
۲۸. شیخ طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص ۳۶۶.    
۲۹. علامه حلّی، حسن بن یوسف، علامه حلّی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص ۲۱۷.    



سایت پژوهه، برگرفته از مقاله «اصحاب اجماع (قسمت اول)»، تاریخ بازیابی ۲۳/۱۱/۹۵.    

رده‌های این صفحه : اصحاب اجماع




جعبه ابزار