فسادگری منافقان (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
از
آثار نفاق با توجه به
آیات قرآن، «افساد» است.
منافقان، عناصرى
فسادگر، در
زمین:
«وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ وَ بِالْيَوْمِ الْآخِرِ وَ ما هُمْ بِمُؤْمِنِينَ • وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ لا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ ... • أَلا إِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ ...؛
گروهى از مردم كسانى هستند كه مى‌گويند: به خدا و روز بازپسين ايمان آورده‌ايم. درحالى كه ايمان نياورده‌اند. و هنگامى كه به آنان گفته شود: در زمين فساد نكنيد! ... آگاه باشيد! اينها همان مفسدانند....»
اعمال فسادگرانه منافقان عصر
بعثت، مورد اعتراض مسلمانان صدر
اسلام:
«وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ لا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ ...؛
و هنگامى كه به آنان گفته شود: در زمين فساد نكنيد!....»
آيه شريفه درباره منافقان است.
و بنابر قولى، گوينده «قيل» مسلمانان صدر اسلام‌اند.
ادعاى
اصلاح‌طلبی منافقان، به رغم فسادگرى آنان در
زمین:
«وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ لا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ قالُوا إِنَّما نَحْنُ مُصْلِحُونَ؛
و هنگامى كه به آنان گفته شود: در زمين فساد نكنيد! مى‌گويند: ما فقط اصلاح كننده‌ايم!»
منافقان، بى خبر از فسادپيشگى خويش:
«وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ لا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ قالُوا إِنَّما نَحْنُ مُصْلِحُونَ • أَلا إِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ وَ لكِنْ لا يَشْعُرُونَ؛
و هنگامى كه به آنان گفته شود: در زمين فساد نكنيد! مى‌گويند: ما فقط اصلاح كننده‌ايم! آگاه باشيد! اينها همان مفسدانند؛ ولى نمى‌فهمند. آگاه باشيد! اينها همان مفسدانند؛ ولى نمى‌فهمند.»
خبر دادن خداوند، از فسادگرى عناصر منافق، در صورت رسيدن به
حکومت:
«فَهَلْ عَسَيْتُمْ إِنْ تَوَلَّيْتُمْ أَنْ تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ وَ تُقَطِّعُوا أَرْحامَكُمْ؛
اگر حكومت را بدست گيريد، آيا جز اين انتظار مى‌رود كه در زمين فساد نماييد و پيوند
خويشاوندى را قطع كنيد؟!»
لزوم هوشيارى مؤمنان، در برابر فسادگريهاى منافقان:
«وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ لا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ قالُوا إِنَّما نَحْنُ مُصْلِحُونَ • أَلا إِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ وَ لكِنْ لا يَشْعُرُونَ؛
و هنگامى كه به آنان گفته شود: در زمين فساد نكنيد! مى‌گويند: ما فقط اصلاح كننده‌ايم! آگاه باشيد! اينها همان مفسدانند؛ ولى نمى‌فهمند.»
براساس معناى ادبى كلمه «ألا» است كه به معناى تنبيه و تحقق مى‌باشد.
حضور منافقان در
جهاد، باعث
فتنه و فساد در بين مؤمنان:
«لَوْ خَرَجُوا فِيكُمْ ما زادُوكُمْ إِلَّا خَبالًا وَ لَأَوْضَعُوا خِلالَكُمْ يَبْغُونَكُمُ الْفِتْنَةَ وَ فِيكُمْ سَمَّاعُونَ لَهُمْ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ؛
اگر آنها همراه شما (به سوى ميدان جهاد) خارج مى‌شدند، جز اضطراب و ترديد و فساد، چيزى بر شما نمى‌افزودند؛ و بسرعت در بين شما به فتنه‌انگيزى (و ايجاد تفرقه و نفاق) مى‌پرداختند؛ و در ميان شما، افرادى سست و ضعيف هستند كه به سخنان آنها كاملًا گوش فرا مى‌دهند؛ و خداوند، ستمكاران را مى‌شناسد.»
آيه، بيان حال منافقان است.
فساد منافقان، مورد نهى خداوند:
«وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ لا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ ...؛
و هنگامى كه به آنان گفته شود: در زمين فساد نكنيد....»
بنابر قولى، گوينده «قيل»، خداوند متعال است.
تلاش منافقان براى فساد در زمين، در صورت به حكومت رسيدن:
«وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ يُشْهِدُ اللَّهَ عَلى ما فِي قَلْبِهِ وَ هُوَ أَلَدُّ الْخِصامِ • وَ إِذا تَوَلَّى سَعى فِي الْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيها ...؛
بعضى از مردم، گفتارشان در زندگى دنيا مايه اعجاب تو مى‌شود؛ در ظاهر، اظهار محبّت شديد مى‌كنند و خدا را بر آنچه در دل دارند گواه مى‌گيرند. در حالى كه آنان، سرسخت‌ترين دشمنانند. نشانه آنها، اين است كه هنگامى‌كه روى برمى‌گردانند (و از نزد تو خارج مى‌شوند)، در راه فساد در زمين، كوشش مى‌كنند....»
داعيه اصلاح‌طلبى منافقان، پيش از حاكميّت و فساد آنان، پس از رسيدن به حكومت:
«وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا ... • وَ إِذا تَوَلَّى سَعى فِي الْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيها ...؛
بعضى از مردم، گفتارشان در زندگى دنيا مايه اعجاب تو مى‌شود؛ ... نشانه آنها، اين است كه هنگامى‌كه روى برمى‌گردانند (و از نزد تو خارج مى‌شوند)، در راه فساد در زمين، كوشش مى‌كنند....»
آثار فسادگری منافقان (قرآن)،
عوامل فسادگری منافقان (قرآن)،
کیفر فسادگری منافقان (قرآن).
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۱۷۵، برگرفته از مقاله «فسادگری منافقان».
