فروج (لغات‌قرآن)

فروج: (لِفُرُوجِهِمْ حافِظُونَ)
«فروج» جمع‌ «فرج»، كنايه از دستگاه تناسلى است.

(وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ) (و آنها كه دامان خويش را از بى‌عفتى حفظ مى‌كنند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید:
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)

۱.	↑ معارج/سوره۷۰، آیه۲۹.
۲.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۲۸.
۳.	↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۳۲۲.
۴.	↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۵، ص۴۴.
۵.	↑ معارج/سوره۷۰، آیه۲۹.
۶.	↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۶۹.
۷.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۳۱۴.
۸.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۳۵.