فرش حریر (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بهشتیان، بر فرشهای
حریر بهشتی
تکیه خواهند زد.
ولمن خاف مقام ربه جنتان• متکـین علی فرش بطـائنها من استبرق..
هر کس را که از ایستادن به پیشگاه پروردگارش ترسیده باشد دو
بهشت است • بر بسترهایی که آسترشان از
استبرق است تکیه زدهاند و میوههای آن دو بهشت در دسترسشان باشد
معمولا انسان وقتی
تکیه میکند که در محیطی آرام و در نهایت
امنیت باشد، این تعبیر نشانه
آرامش کامل روح بهشتیان است.
" فرش" (بر وزن شتر) جمع" فراش" به معنی فرشهایی است که گسترده میشود.
" بطائن" جمع" بطانه" به معنی
آستر است و"
استبرق" به معنی
حریر ضخیم است.
جالب توجه اینکه: در اینجا گرانقیمتترین پارچهای که در دنیا تصور میشود
آستر این فرشها ذکر شده، اشاره به اینکه قسمت روئین آن چیزی است که از لطافت و زیبایی و جذابیت در
وصف نمیگنجد، چرا که معمولا در دنیا
آستر را به خاطر اینکه ظاهر نمیشود از جنس کم اهمیتی تهیه میکنند، و به این ترتیب کم اهمیتترین جنسهای آن جهان پرارزشترین جنس این جهان است، اکنون باید فکر کرد که متاع پر ارزش آن چگونه است.
قدر مسلم این است که مواهب الهی در سرای دیگر چیزی نیست که در الفاظ ما بگنجد، و یا حتی
قدرت تصور آن را داشته باشیم، تنها شبحی از دور، در لابلای این گونه آیات پر معنی برای ما
تجلی میکند.
این نکته نیز قابل توجه است که در آیات دیگر قرآن میخوانیم که بهشتیان بر" ارائک" (تختهای سایبان دار) و" سریر" (تختهای بدون سایبان) تکیه میکنند، اما در اینجا میگوید: تکیه بر فرشها دارند، ممکن است اینها همه به خاطر تنوع در لذات بهشتی باشد که گاهی بر آن و گاهی بر این تکیه میزنند و نیز ممکن است این فرشهای گرانبها را بر آن تختها بگسترانند، و یا اشاره به مسائل مهمتری است که درک آن برای ما ساکنان دنیا ممکن نیست.
آستر فرشهای بهشتیان، از حریر ضخیم است.
ولمن خاف مقام ربه جنتان• متکـین علی فرش بطـائنها من استبرق وجنی الجنتین دان.
> هر کس را که از ایستادن به پیشگاه پروردگارش ترسیده باشد دو بهشت است • بر بسترهایی که آسترشان از استبرق است تکیه زدهاند و میوههای آن دو بهشت در دسترسشان باشد
«سندس» «سندس» به معنای
ابریشم نازک و «استبرق»، ابریشم ضخیم است.
سندس را دیباج نازک و استبرق را دیباج ضخیم براق گفتهاند و این هر دو
نکره است نمیشود با دیبای دنیا مقایسه کرد و هر دو سه بار در قرآن آمدهاند.
برخی گویند: «استبرق» معرب کلمه
فارسی «استبره» است. برخی گویند: دیبای زربفت است.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «فرش حریر (قرآن)».