• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فراموشی قرآن (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



فراموش کردن قرآن موجب خسران و حسرت می‌شود. در این مقاله آیات مرتبط با فراموشى قرآن معرفی می‌شوند.



آثار فراموش کردن قرآن عبارت است از:

۱.۱ - حسرت در قیامت

فراموشى کافران از قرآن، موجب حسرت آنان در قیامت:
وَ نادى‌ أَصْحابُ النَّارِ أَصْحابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِيضُوا عَلَيْنا مِنَ الْماءِ أَوْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ قالُوا إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَهُما عَلَى الْكافِرِينَ‌ وَ لَقَدْ جِئْناهُمْ بِكِتابٍ فَصَّلْناهُ عَلى‌ عِلْمٍ هُدىً وَ رَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ‌ هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا تَأْوِيلَهُ يَوْمَ يَأْتِي تَأْوِيلُهُ يَقُولُ الَّذِينَ نَسُوهُ مِنْ قَبْلُ قَدْ جاءَتْ رُسُلُ رَبِّنا بِالْحَقِّ فَهَلْ لَنا مِنْ شُفَعاءَ فَيَشْفَعُوا لَنا أَوْ نُرَدُّ فَنَعْمَلَ غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ قَدْ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ ضَلَّ عَنْهُمْ ما كانُوا يَفْتَرُونَ. مقصود از «بكتاب» قرآن است. بنابراين ضمير در «نسوه» مى‌تواند به آن بازگردد.

۱.۲ - اعتراف در قیامت

فراموشی و عمل نكردن به قرآن، اعترافى از سوى کافران به حقانيّت رسالت انبيا در قيامت:
... إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَهُما عَلَى الْكافِرِينَ‌ وَ لَقَدْ جِئْناهُمْ بِكِتابٍ فَصَّلْناهُ عَلى‌ عِلْمٍ هُدىً وَ رَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ‌ هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا تَأْوِيلَهُ‌ يَوْمَ يَأْتِي تَأْوِيلُهُ يَقُولُ الَّذِينَ نَسُوهُ مِنْ قَبْلُ قَدْ جاءَتْ رُسُلُ رَبِّنا بِالْحَقِّ فَهَلْ لَنا مِنْ شُفَعاءَ فَيَشْفَعُوا لَنا أَوْ نُرَدُّ فَنَعْمَلَ غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ قَدْ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ ضَلَّ عَنْهُمْ ما كانُوا يَفْتَرُونَ.

۱.۳ - خسران و زیان

فراموشى قرآن و عمل نكردن به آن، موجب خسران و زیان:
وَ لَقَدْ جِئْناهُمْ بِكِتابٍ فَصَّلْناهُ عَلى‌ عِلْمٍ هُدىً وَ رَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ‌ هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا تَأْوِيلَهُ يَوْمَ يَأْتِي تَأْوِيلُهُ يَقُولُ الَّذِينَ نَسُوهُ مِنْ قَبْلُ قَدْ جاءَتْ رُسُلُ رَبِّنا بِالْحَقِّ فَهَلْ لَنا مِنْ شُفَعاءَ فَيَشْفَعُوا لَنا أَوْ نُرَدُّ فَنَعْمَلَ غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ قَدْ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ ضَلَّ عَنْهُمْ ما كانُوا يَفْتَرُونَ.

۱.۴ - درخواست بازگشت به دنیا

فراموشی قرآن و عمل نكردن به آن، موجب درخواست بازگشت به دنیا پس از كشف حقیقت آن در قیامت:
وَ لَقَدْ جِئْناهُمْ بِكِتابٍ فَصَّلْناهُ عَلى‌ عِلْمٍ هُدىً وَ رَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ‌ هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا تَأْوِيلَهُ يَوْمَ يَأْتِي تَأْوِيلُهُ يَقُولُ الَّذِينَ نَسُوهُ مِنْ قَبْلُ قَدْ جاءَتْ رُسُلُ رَبِّنا بِالْحَقِّ فَهَلْ لَنا مِنْ شُفَعاءَ فَيَشْفَعُوا لَنا أَوْ نُرَدُّ فَنَعْمَلَ غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ قَدْ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ ضَلَّ عَنْهُمْ ما كانُوا يَفْتَرُونَ.

۱.۵ - توجه به عدم شفاعت بت‌ها

فراموشى قرآن و عمل نكردن به آن، موجب فهميدن بى تأثيرى بتها در شفاعت از آنها:
وَ لَقَدْ جِئْناهُمْ بِكِتابٍ فَصَّلْناهُ عَلى‌ عِلْمٍ هُدىً وَ رَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ‌ هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا تَأْوِيلَهُ يَوْمَ يَأْتِي تَأْوِيلُهُ يَقُولُ الَّذِينَ نَسُوهُ مِنْ قَبْلُ قَدْ جاءَتْ رُسُلُ رَبِّنا بِالْحَقِّ فَهَلْ لَنا مِنْ شُفَعاءَ فَيَشْفَعُوا لَنا أَوْ نُرَدُّ فَنَعْمَلَ غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ قَدْ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ ضَلَّ عَنْهُمْ ما كانُوا يَفْتَرُونَ. «ضلّ عنهم ما كانوا يفترون» يعنى آنچه را به بتهاى خود نسبت مى‌دادند و مى‌گفتند كه آنها الهه‌اند و مى‌توانند براى ما شفاعت كنند.


۱. اعراف/سوره۷، آیه۵۰.    
۲. اعراف/سوره۷، آیه۵۲.    
۳. اعراف/سوره۷، آیه۵۳.    
۴. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۴، ص ۶۵۷.    
۵. اعراف/سوره۷، آیه۵۰.    
۶. اعراف/سوره۷، آیه۵۲.    
۷. اعراف/سوره۷، آیه۵۳.    
۸. اعراف/سوره۷، آیه۵۲.    
۹. اعراف/سوره۷، آیه۵۳.    
۱۰. اعراف/سوره۷، آیه۵۲.    
۱۱. اعراف/سوره۷، آیه۵۳.    
۱۲. اعراف/سوره۷، آیه۵۲.    
۱۳. اعراف/سوره۷، آیه۵۳.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۴، ص ۶۵۸.    



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲۳، ص۱۵۷، برگرفته از مقاله «فراموشی قرآن».    


رده‌های این صفحه : فراموشی | قرآن | موضوعات قرآنی




جعبه ابزار