یکی از تقسیم‌های قرآن «فراشی و نومی» است. وحی و نزول قرآن در مدت رسالتپیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم پیوسته ادامه داشت. گاهی نزول قرآن - روی علل و مصالحی - هنگام استراحت و خواب پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم صورت می‌گرفت. جلال الدین سیوطی آیات ۶۷ سوره بقره ، ۱۱۸ سوره توبه و نیز سوره کوثر را از آیات و سوره‌های فراشی و نومی شمرده است.
