غیلان بن عقبه ذوالرمه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوالحارث غیلان بن عقبه ذوالرمه (
۷۷-
۱۱۷ق)، از شاعران مشهور
قرن دوم هجری قمری بود.
ابوالحارث غیلان بن عقبة بن بهیش بن مسعود ذوالرمه عدوی مضری، در سال ۷۷ق متولد شد.
در سرزمین
عراق بادیه‌نشین بود،
ولی
بصره و
کوفه را هم دیده است.
او از
ابن عباس روایت نقل کرده
که ظاهراً با واسطه بوده است.
ابوعمرو بن علاء و
عیسی بن عمر نحوی نیز از او روایت نقل کرده‌اند و
عیسی بن عمر اشعار او را می‌نوشت.
ایشان از شاعران مشهور زمان خود بود.
در
تشبیه دستی توانا داشت و در
بلاغت سرآمد بود.
اکثر اشعارش تشبیب
و ذکر زیبایی‌های زنان به خصوص میة دختر مقاتل، و خرقاء
بوده است. او عاشق آن دو بود و در وصف آنها شعری سرود.
بعضی اشعار او را به آرایش عروسان
تشبیه کرده‌اند که در بدو سرایش خوب، ولی در بر تکرار، زیبایی خود را از دست می‌دهد.
به گفته
ابوالفرج اصفهانی، او نمازی نیکو و با
خشوع داشته است.
اشعاری از او بر جای مانده که احول آنها را جمع‌آوری کرده است.
دیوان اشعارش موجود است
و به چاپ نیز رسیده است.
او در چهل سالگی در سال ۱۱۷ق
در
اصفهان درگذشت و در حزوی به خاک سپرده شد.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۶۰۲، برگرفته از مقاله «غیلان ذوالرمه».
