• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

غیب و قصر

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



غُیَّب و قُصَّر، به فرد غایب و ممنوع از تصرّف در مال خود را می‌گویند.



غیّب جمع غایب بر فردی که غایب است و امکان دسترسی به او نیست، اطلاق می‌شود، و قصّر جمع قاصر بر افرادی چون دیوانه، سفیه و کودک که از تصرف در اموال خود ممنوع‌اند، اطلاق می‌گردد.


بحث از غایب و قاصر هرچند از دیرباز در فقه مطرح بوده است؛ لیکن طرح آن تحت عنوان غیّب و قصّر در کلمات معاصران رایج شده است، از عنوان یاد شده در برخی ابواب، از قبیل اجتهاد و تقلید ، به مناسبت بحث ولایت فقیه و حدود آن، ولایت فقها بر اموال غایبان و قاصران چون دیوانه، سفیه و کودک که ولیّ شرعی ندارند، سخن رفته و ولایت در حفظ و تصرف اموال آنان از حدود اختیارات فقیه جامع شرایط شمرده شده است.
[۲] موسوعة الخوئى، ج۱، ص۳۵۹ ـ ۳۶۰.
[۳] توضيح المسائل مراجع، ج۲، ص۸۷۶.



۱. العروة الوثقی، ج۱، ص۶۰.    
۲. موسوعة الخوئى، ج۱، ص۳۵۹ ـ ۳۶۰.
۳. توضيح المسائل مراجع، ج۲، ص۸۷۶.



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۵، ص۶۲۴، برگرفته از مقاله «غیب و قصر».    




جعبه ابزار