• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

غَمْط (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: غَمْط (مفردات‌نهج‌البلاغه)
مقالات مرتبط: انکار (مفردات‌قرآن)، نَکیر (لغات‌قرآن)، انکار.


غَمْط و غَمط نعمت (به فتح غین) از واژگان نهج البلاغه به معنای انکار و تحقیر نعمت است.
حضرت علی (علیه‌السلام) درباره طلحه و زبیر از این واژه استفاده نموده است.
این ماده فقط یک بار در «نهج‌البلاغه» آمده است.


غَمْط و غَمط نعمت
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۷۹۲.    
به معنای انکار و تحقیر نعمت آمده است.
[۲] طریحی نجفی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۴، ص۲۶۳.    
[۳] شرتونی، سعید، أقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۴، ص۶۹.    


موردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - فَغَمَطا - خطبه ۱۳۷ (طلحه و زبیر)

امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره طلحه و زبیر فرموده است:
«وَ لَقَدِ اسْتَثَبْتُهُما قَبْلَ الْقِتالِ، وَ اسْتَأْنَيْتُ بِهما أَمامَ الْوِقاعِ، فَغَمَطا النِّعْمَةَ، وَ رَدّا الْعافِيَةَ.»
[۴] سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۳۰۱، خطبه ۱۳۷.    
[۵] عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۲۹، خطبه ۱۳۳.    
[۶] صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۹۵، خطبه ۱۳۷.    

یعنی «پیش از آغاز قتال از آن دو خواستم تا دست به جنگ نگشایند مهلت دادم و تاخیر‌ انداختم آن دو را پیش از واقعه، ولی آن دو نعمت را تحقیر کرده و عافیت را ردّ کردند.»
[۷] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۹۵.    
[۸] بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۰۷.    
(شرح‌های خطبه:
[۹] بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۰۹.    
[۱۰] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۵، ص۵۱۷.    
[۱۱] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۸، ص۳۴۱.    
[۱۲] ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۹، ص۳۸.    
)


این ماده فقط یک بار در «نهج‌البلاغه» آمده است.

۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۷۹۲.    
۲. ↑ طریحی نجفی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۴، ص۲۶۳.    
۳. ↑ شرتونی، سعید، أقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۴، ص۶۹.    
۴. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۳۰۱، خطبه ۱۳۷.    
۵. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۲۹، خطبه ۱۳۳.    
۶. ↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۹۵، خطبه ۱۳۷.    
۷. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۹۵.    
۸. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۰۷.    
۹. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۰۹.    
۱۰. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۵، ص۵۱۷.    
۱۱. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۸، ص۳۴۱.    
۱۲. ↑ ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۹، ص۳۸.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «غمط»، ج۲، ص۷۹۲.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 137 نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
جعبه ابزار