• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

غَبَش (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





غَبَش (به فتح غین و باء) از واژگان نهج البلاغه به معنای ظلمت و تاریکی است. حضرت علی (علیه‌السلام) در وصف قضات جاهل از این واژه استفاده نموده است.



غَبَش (بر وزن عطش) به معنای ظلمت و تاریکی و جمع آن اغباش است.


امام (صلوات‌الله‌علیه) در وصف قضات جاهل فرموده است: «وَرَجُلٌ قَمَشَ جَهْلاً، مُوضِعٌ في جُهَّالِ الاُْمَّةِ، غادر في أَغْبَاشِ الفِتْنَةِ، عِم بِمَا في عَقْدِ الهُدْنَةِ»«و مردی که نادانی را در خود جمع کرده و به سرعت میان جهّال وارد شده و در تاریکی‌های فتنه می‌دود و کور است در بستن پیمان سازش میان مردمان،» (شرح‌های خطبه: )


این ماده یک بار در نهج البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۷۷۳.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۴، ص۱۴۵.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۶۲، خطبه ۱۷.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۴۷، خطبه ۱۷.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۹، خطبه ۱۷.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۷.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۶۱۷.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۶۲۶.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱، ص۵۸۳.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۳، ص۲۴۷.    
۱۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱، ص۲۸۳.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «غبش»، ج۲، ص۷۷۳.    






جعبه ابزار