• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

غمط (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: غمط (مفردات نهج البلاغه (جلد ۲))
مقالات مرتبط: انکار (مفردات‌قرآن)، نَکیر (لغات‌قرآن)، انکار.


غَمط و غَمط نعمت (به فتح غین) از واژگان نهج البلاغه به معنای انکار و تحقیر نعمت است. حضرت علی (علیه‌السلام) درباره طلحه و زبیر از این واژه استفاده نموده است.


غَمَط و غَمط نعمت
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۷۹۲.    
[۲] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۴، ص۲۶۳.    
به معنای انکار و تحقیر نعمت آمده است.

امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره طلحه و زبیر فرموده است: «وَلَقَدِ اسْتَثَبْتُهُمَا قَبْلَ الْقِتَالِ، وَاسْتَأْنَيْتُ بِهمَا أَمَامَ الْوِقَاعِ، فَغَمَطَا النِّعْمَةَ، وَرَدَّا الْعَافِيَةَ.»
[۳] السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۳۰۱، خطبه ۱۳۷.    
[۴] عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۲۸، خطبه ۱۳۳.    
[۵] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۹۵، خطبه ۱۳۷.    
یعنی پیش از آغاز قتال از آن دو خواستم تا دست به جنگ نگشایند مهلت دادم و تاخیر‌ انداختم آن دو را پیش از واقعه، ولی آن دو نعمت را تحقیر کرده و عافیت را ردّ کردند.
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۹۵.    
[۷] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۰۷.    
(شرح‌های خطبه:
[۸] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۰۹.    
[۹] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۵، ص۵۱۷.    
[۱۰] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۸، ص۳۴۱.    
[۱۱] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۹، ص۳۸.    
)

این ماده فقط یک بار در نهج البلاغه آمده است.

۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۷۹۲.    
۲. ↑ طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۴، ص۲۶۳.    
۳. ↑ السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۳۰۱، خطبه ۱۳۷.    
۴. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۲۸، خطبه ۱۳۳.    
۵. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۹۵، خطبه ۱۳۷.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۹۵.    
۷. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۰۷.    
۸. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۰۹.    
۹. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۵، ص۵۱۷.    
۱۰. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۸، ص۳۴۱.    
۱۱. ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۹، ص۳۸.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «غمط»، ج۲، ص۷۹۲.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 137 نهج البلاغه
جعبه ابزار