گاه این دو واژه به طور مطلق بکار میروند و گاه گفته میشود من عیون اصحابنا، یا من وجوه اصحابنا. آیتالله سبحانی آورده است: کسی که منابع رجالی را مورد بررسی قرار دهد، در مییابد که این دو واژه فراتر از امامی و عادلبودن راوی، دلالت بر جلالت راوی نیز دارد. و رجالیون این دو وصف را در مواردی بکار میبرند که شخص جزء طبقه برجسته در فضل و فضیلت باشد و این امر نشان میدهد که او در میان طائفه از نظر وجاهت جایگاه و ارزش به مثابه چهره و چشم است.