عِقْیان (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عِقْیان (به کسر عین) از
واژگان نهج البلاغه به معنای
طلای خالص یا
طلایی که می‌روید نه اینکه از ذوب سنگ به دست آید.
حضرت علی (علیه‌السلام) در وصف
طاووس و... از این واژه استفاده نموده است.
عِقْیان (به کسر اوّل) به معنای
طلای خالص و یا به قولی
طلایی که می‌روید نه اینکه از ذوب سنگ به دست آید. (
اقرب الموارد)
امام (صلوات‌الله‌علیه) در وصف طاووس فرموده است:
«تَخَالُ قَصَبَهُ مَدَارِىَ مِنْ فِضَّة، وَمَا أُنْبِتَ عَلَيْهَا مِنْ عَجِيبِ دَارَاتِهِ وَشُمُوسِهِ خَالِصَ الْعِقْيَانِ» یعنی گمان می‌کنی که نی‌های دم او شانه‌هایی از
نقره و آنچه در آن نی‌ها روئیده از حلقه‌های عجیب و زرد
رنگ طلای خالص است.
(شرح‌های خطبه:
)
در
خطبه ۱۹۲ فرموده است:
«أَنْ يَفْتَحَ لَهُمْ كُنُوزَ الْذِّهْبَانِ، وَمَعَادِنَ الْعِقْيَانِ»( اگر
خداوند مى‌خواست به هنگام مبعوث ساختن پيامبرانش، درهاى گنج‌ها و معادن
طلا و باغ‌هاى خرّم و سرسبز را به روى آنها بگشايد، مى‌گشود.)
(شرح‌های خطبه:
)
و در
خطبه ۹۰ فرموده است:
«وَ لَوْ وَهَبَ... مِنْ فِلِزِّ اللُّجَيْنِ وَالْعِقْيَانِ... مَا أَثَّرَ ذلِكَ فِي جُودِهِ.» (از نقره‌هاى خالص و طلاهاى ناب، دُرها و مرجان‌ها همه را ببخشد، در
جود و سخايش كمترين اثرى نخواهد گذاشت.)
(شرح‌های خطبه:
)
این ماده سه بار در
نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «عقیان»، ج۲، ص۷۳۹.
