• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عِضِیْنَ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: عضین (مفردات‌قرآن).


عِضِيْنَ:(الْقُرْآنَ عِضِينَ)
«عِضِيْنَ» جمع‌ «عِضَه» به معناى متفرق ساختن است و به هر بخش از چيزى نيز گفته مى‌شود، بنابر اين‌ «عِضِيْن» يعنى بخش‌ها و قسمت‌ها.



(الَّذِينَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ عِضِينَ) (همان كسانى كه قرآن را تقسيم كردند؛ و فقط آن‌چه را به سودشان بود پذيرفتند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: مجمع البیان گفته است: كلمه عضين جمع عضه است و اصل عضه عضوه بوده واو آن را انداخته‌اند و به همين جهت جمع آن با نون آمده، هم چنان كه در عزه گفته شده است عزون، چون اصل عزه نيز عزوه بوده، و تعضيه به معناى تفريق است، و از اعضاء گرفته شده كه هر يک از ديگرى جداست، پس اگر بگویيم عضيت الشي‌ء معنايش اين است كه من فلان چيز را متفرق و عضو عضو كردم. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. حجر/سوره۱۵، آیه۹۱.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۵۷۱.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۲۹۷.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۱، ص۱۵۲.    
۵. حجر/سوره۱۵، آیه۹۱.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۲۶۷.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۲۸۵.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۱۹۳.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۲۱۵.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۵۳۱.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌، بر گرفته از مقاله «عِضِیْنَ»، ص۳۸۴.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره حجر | لغات قرآن




جعبه ابزار