عِضِیْنَ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عِضِيْنَ:(الْقُرْآنَ عِضِينَ) «عِضِيْنَ» جمع
«عِضَه» به معناى متفرق ساختن است و به هر بخش از چيزى نيز گفته مى‌شود،
بنابر اين
«عِضِيْن» يعنى بخش‌ها و قسمت‌ها.
(الَّذِينَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ عِضِينَ) (همان كسانى كه
قرآن را تقسيم كردند؛ و فقط آن‌چه را به سودشان بود پذيرفتند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید:
مجمع البیان گفته است: كلمه
عضين جمع عضه است و اصل عضه عضوه بوده واو آن را انداخته‌اند و به همين جهت جمع آن با نون آمده، هم چنان كه در عزه گفته شده است عزون، چون اصل عزه نيز عزوه بوده، و تعضيه به معناى تفريق است، و از اعضاء گرفته شده كه هر يک از ديگرى جداست، پس اگر بگویيم عضيت الشي‌ء معنايش اين است كه من فلان چيز را متفرق و عضو عضو كردم.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «عِضِیْنَ»، ص۳۸۴.
