عَزَّرُوه (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عَزَّرُوه:(عَزَّرُوهُ وَ نَصَرُوهُ) «عَزَّرُوه» از مادّه «
تعزیر» به معناى حمايت و يارى كردن آميخته با احترام و بزرگداشت است.
بعضى گفته‌اند كه اصل آن به معناى، «منع و جلوگيرى» است، اگر جلوگيرى از دشمن باشد، مفهوم آن يارى كردن است، و اگر جلوگيرى از گناه باشد، مفهوم آن مجازات و تنبيه است، و لذا به مجازات‌هاى خفيف «تعزير» مى‌گويند.
(الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِيَّ الأُمِّيَّ الَّذِي يَجِدُونَهُ مَكْتُوبًا عِندَهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَ الإِنْجِيلِ يَأْمُرُهُم بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَاهُمْ عَنِ الْمُنكَرِ وَ يُحِلُّ لَهُمُ الطَّيِّبَاتِ وَ يُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبَآئِثَ وَ يَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَ الأَغْلاَلَ الَّتِي كَانَتْ عَلَيْهِمْ فَالَّذِينَ آمَنُواْ بِهِ وَ عَزَّرُوهُ وَنَصَرُوهُ وَ اتَّبَعُواْ النُّورَ الَّذِيَ أُنزِلَ مَعَهُ أُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ) (همان كسانى كه (از فرستاده خدا)، پيامبرِ «
امّی» و درس نخوانده پيروى مى‌كنند؛ پيامبرى كه صفاتش را، در
تورات و
انجیلی كه به صورت مكتوب
نزدشان است، مى‌يابند؛ كه آنها را به معروف دستور مى‌دهد، و از منكر باز مى‌دارد؛ اشياء پاكيزه را براى آنها حلال مى‌شمرد، و ناپاكي‌ها را تحريم مى‌كند؛ و بارهاى سنگين، و زنجيرهايى را كه بر آنها بود، از دوش و گردنشان برمى‌دارد؛ پس كسانى كه به او
ایمان آوردند، و حمايت و ياريش كردند، و از هدايت و نورى كه با او نازل شده پيروى نمودند، تنها آنان رستگارانند.»)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه عزروه از مصدر تعزير به معناى يارى توأم با تعظيم است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «عَزَّرُوه»، ص۳۸۰.
