• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عَجْف (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: عَجْف (قاموس قرآن (جلد ۴))
مقالات مرتبط: غَثّ (مفردات‌نهج‌البلاغه).


عَجْف (به فتح عین و سکون جیم) از واژگان قرآن کریم به معنای لاغری است. این کلمه دو بار در قرآن کریم به کار رفته است‌.


عَجْف
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۲۹۴.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۵۴۸.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۹۲.    
به معنای لاغری است. «عَجَفَتِ الشَّاةُ عَجْفاً: ذهب سِمَنُهَا و ضعف» مذکر آن اعْجَف و مؤنثش عَجْفَاء است و جمع اعْجُف عِجَاف (به کسر عین) می‌باشد.

(اِنِّی اَری‌ سَبْعَ بَقَراتٍ سِمانٍ یَاْکُلُهُنَّ سَبْعٌ‌ عِجافٌ‌)
[۴] یوسف/سوره۱۲، آیه۴۳.    
«من هفت گاو فربه می‌بینم که هفت گاو لاغر آنها را می‌خورند.»
[۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۱، ص۱۸۵.    
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۱، ص۲۵۲.    
[۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۳۶۴.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۲۲۹.    

در مجمع البیان می‌فرماید: افعل بر وزن فعال جمع نمی‌آید مگر در عجاف.
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۳۶۲.    
این کلمه در آیه ۴۶ سوره یوسف هم آمده است.

این کلمه دو بار در قرآن کریم آمده است‌.

۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۲۹۴.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۵۴۸.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۹۲.    
۴. ↑ یوسف/سوره۱۲، آیه۴۳.    
۵. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۱، ص۱۸۵.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۱، ص۲۵۲.    
۷. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۳۶۴.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۲۲۹.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۳۶۲.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «عَجَف»، ج۴، ص۲۹۴.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره یوسف
جعبه ابزار