• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عمل صالح (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: عمل صالح.


عَمَل صالِح (به فتح عین و میم و کسر لام)، از واژگان قرآن کریم، به معنای کار شایسته، آنچه یا کسی که شایسته و خوب است و در آن فساد نیست.



عَمَل صالِح به معنای کار شایسته، آنچه یا کسی که شایسته و خوب است و در آن فساد نیست.


(مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ وَ عَمِلَ‌ صالِحاً) (هر كدام كه به خدا و روز بازپسين ايمان آورده، و كارى شايسته انجام دهند...)
(اِلَیْهِ یَصْعَدُ الْکَلِمُ الطَّیِّبُ وَ الْعَمَلُ‌ الصَّالِحُ‌ یَرْفَعُهُ) (سخنان پاكيزه به سوى او صعود مى‌كند، و عمل صالح را بالا مى‌برد.) که وصف عمل است. عمل صالح و کار شایسته آن است که مطابق عدل و انصاف باشد که قهرا مفید و مورد رضای خداست.
(فَاِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلاهُ وَ جِبْرِیلُ وَ صالِحُ‌ الْمُؤْمِنِینَ) (زيرا خداوند ياور اوست و همچنين جبرئیل و مؤمنان صالح.
(وَ کانَ اَبُوهُما صالِحاً) (و پدرشان مرد صالحى بود.)
صالح در این آیات وصف شخص است.
مراد از آن در (دَعَوَا اللَّهَ رَبَّهُما لَئِنْ آتَیْتَنا صالِحاً... فَلَمَّا آتاهُما صالِحاً...) (هر دو از خدايى كه پروردگارشان است خواستند: «اگر فرزند صالحى به ما دهى».) ظاهرا تام الخلقه و بی‌عیب است.
چنان‌که در (وَ اَنْکِحُوا الْاَیامی‌ مِنْکُمْ وَ الصَّالِحِینَ‌ مِنْ عِبادِکُمْ وَ اِمائِکُمْ) (مردان و زنان بى‌همسر خود را همسر دهيد، همچنين غلامان و كنيزان صالح و درستكارتان را.) به معنی لیاقت و اهلیت است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۱۴۲.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، دار القلم، ص۴۸۹.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۳۸۸.    
۴. بقره/سوره۲، آیه۶۲.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۰.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ص۱۹۳.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، محمدباقر موسوی، ص۲۹۳.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ص۲۶۰.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ص۱۹۹.    
۱۰. فاطر/سوره۳۵، آیه۱۰.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۳۵.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۲۳.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۲۸.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۶۲۸.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۳۱۱.    
۱۶. تحریم/سوره۶۶، آیه۴.    
۱۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۶۰.    
۱۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۳۳۱.    
۱۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۵۵۵.    
۲۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۴۷۴.    
۲۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۱۳۸.    
۲۲. کهف/سوره۱۸، آیه۸۲.    
۲۳. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۰۲.    
۲۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۳۴۹.    
۲۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، محمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۴۸۳.    
۲۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۷۵۴.    
۲۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۱۱۵.    
۲۸. اعراف/سوره۷، آیه۱۸۹ و ۱۹۰.    
۲۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۸، ص۳۷۴.    
۳۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، محمدباقر موسوی، ج۸، ص۴۸۸.    
۳۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۷۸۱.    
۳۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۰، ص۱۳۴.    
۳۳. نور/سوره۲۴، آیه۳۲.    
۳۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۵۴.    
۳۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۱۱۲.    
۳۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۱۵۷.    
۳۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۱۹.    
۳۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۷، ص۱۳۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «عمل صالح»، ج۴، ص۱۴۲.    






جعبه ابزار