عمروس بن یوسف
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عمروس بن یوسف، از شخصیتهای نظامی قرن دوم قمری و از وفاداران به
حکم بن هشام حاکم اموی
اندلس بود. او در سرکوب شورش طلیطله که در تاریخ به «کشتار حُفره» شهرت یافت، نقش اساسی داشت. وی سرانجام به
سال ۱۹۷ ق درگذشت.
عمروس بن یوسف از وفاداران به حاکم اموی، حکم بن هشام معروف به «
ربضی» بود. حکم، او را در سرکوب شورشی که در طلیطله در زمان حکومتش به وقوع پیوست، به کار گرفت.
حکم، عمروس را به ولایت شهر طلیطله گمارد و به ساکنان آن سامان نوشت: «من عمروس را که از خود شماست، برای حکومت بر شما اختیار کردم تا موجب اطمینان قلوب شما گردد». عمروس در مقابل مردم شهر، به انزجار و نفرت از
بنیامیه، تظاهر کرد تا نظر آنان را به خود جلب کند. سپس قلعهای در خارج از شهر بنا نهاد و تظاهر کرد که غرضش این است که در آن، سربازان حکومتی را دور از مردم سکنا دهد. بعد از اتمام بنای قلعه، در همان جا مهمانی بر پا کرد و بزرگان و رؤسای طلیطله را نیز دعوت کرد و سپس همه آنان را گردن زد و اجسادشان را در گودال عظیمی که از پیش آماده کرده بود،انداخت. صدای طبل و موسیقی، مانع از شنیدن نالههای آنها گردید و به این ترتیب رهبران شهر از سر راه برداشته شدند و مقاومت درآن جا رو به ضعف نهاد و حکم بن هشام توانست، نفوذ خود را بر طلیطله گسترش دهد. این قتل عام به «کشتار حُفره» شهرت یافت و تاریخ آن را به
سال ۱۸۱ ق (۷۹۷ م) ثبت کردهاند. برخی مورخان نیز بر این باورند که این حادثه، در
سال ۱۹۱ ق (۸۰۷ م) رخ داده است.
او سرانجام به سال ۱۹۷ ق درگذشت.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۴۴۲.