عمرو بن معدیکرب زبیدی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوثور عمرو بن معدی کرب زبیدی (پیش از
اسلام -
۲۱ق)،
صحابی پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) و از جنگجویان مشهور
یمن بود که بعد از رحلت
پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) مرتد شد و سپس به اسلام بازگشت. ترجمهنویسان وی را
شاعر و دارای خوی قساوت جاهلی دانستهاند.
ابوثور
عمرو بن معدی کرب
بن عبدالله زبیدی مذحجی، اهل
حجاز و
صحابی پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم)
بود و از ایشان روایت کرده است.
شراحیل بن قعقاع (شرحبیل) از او روایت کرده است.
همچنین
جابر از او روایت شنیده است.
عمرو در سال نهم
یا دهم هجری
در
مدینه خدمت پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) رسید و اسلام آورد.
بعضی نیز گفتهاند که پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) را ندید و بعد از رحلت ایشان به مدینه آمد.
به هرحال وی بعد از رحلت آن حضرت
مرتد شد
و سپس به اسلام بازگشت.
زبیدی فردی شجاع
و از جنگجویان مشهور
یمن بود.
در جنگهای
یرموک و
قادسیه شرکت داشت
که در یرموک یک چشم خود را از دست داد.
گویند که وی در
جنگ صفین نیز شرکت داشته است.
ترجمهنویسان ایشان را شاعر
و دارای خوی قساوت جاهلی دانستهاند.
عمرو دارای عمری طولانی بود.
برخی عمر وی را ۱۲۰
یا ۱۵۰ سال ذکر کردهاند.
در زمان مرگ وی اختلاف است: برخی گویند که او در زمان
عثمان (خلافت
۲۳-
۳۵ق) به
مرض فلج درگذشت،
برخی دیگر وفاتش را در زمان
معاویه (حکومت
۴۱-
۶۰ق) دانستهاند
و عدهای بر این باورند
عمرو در سال ۲۱ق پس از
فتح نهاوند و بر
اثر زخمی که از آن جنگ برداشته بود، در روستای روده نزدیک
ری درگذشت
و در همانجا به خاک سپرده شد.
اثر عمرو بن معدی کرب دیوان شعر است
که
ابوسعید سکری گردآوری کرده است.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۵۸۲، برگرفته از مقاله «
عمرو زبیدی».