عمر بن ادریس دوم
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عمر
بن ادریس دوم، یکی از فرزندان
ادریس دوم و فرمانروای برخی از مناطق مغرب دور بود. او از سوی برادرش
محمد منتصر مامور شد تا فتنه برادرش
عیسی، را که علیه محمد شورش کرده بود، سرکوب نماید. وی پس از سرکوبی شورش عیسی، سرانجام به
سال ۲۲۰ ق درگذشت.
عمر
بن ادریسِ دوم بن ادریس اول بن عبدالله علوی، فرمانروایی از ادریسیان و ساکن مغرب دور بود. برادرِ او محمد منتصر پس از مرگ پدر، جانشین او شد و شهر «فاس» را مقرّ خود ساخت و بقیه کشور را میان دوازده برادر خود
تقسیم کرد. در این
تقسیم، سرزمین «صنهاجه» و «غمارة» به عمر رسید. با امتناع
قاسم، برادر عمر از سرکوبی برادرش عیسی، که علیه محمد شورش کرده بود، عمر به این ماموریت تن داد. او در مقابله با عیسی، توانست وی را مغلوب سازد. پس از آن به جنگ برادرش
قاسم پرداخت و مراکز حکومت هر دو را تصرف و ضمیمه مملکت خود کرد و تا زمان وفاتش ـ که در سال ۲۲۰ ق بود ـ حکمرانی کرد. پس از او، علی پسرش جانشین وی شد. عمر
بن ادریس، نیای اشراف و بزرگان
آل حمود است که پس از
بنیامیه، بر
اندلس حکم راندند.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۴۸۷.