عمار بن موسی ساباطی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوالفضل عمار بن موسی ساباطی (زنده در
قرن دوم هجری)، از راویان
موثق شیعه و از اصحاب
امام صادق و
امام کاظم (علیهماالسلام) که رجال‌شناسان شیعه
ضمن توثیق عمار، او را
فطحی مذهب دانسته‌اند.
ابوالفضل عمار بن موسی ساباطی کوفی، اهل
کوفه بود و در
مدائن می‌زیست.
نجاشی عمار را در جرگه موالی دانسته و او و دو برادرش،
قیس و
صباح را از محدثان موثق برشمرده است که همگی از امام صادق و امام کاظم (علیهماالسلام) روایت کرده‌اند.
شیخ طوسی نیز عمار را در شمار اصحاب امام صادق و امام کاظم (علیهماالسلام) آورده است.
ساباطی علاوه بر
امامان معصوم (علیهم‌السّلام) از فردی به نام
سلیمان بن خالد نیز روایاتی دارد.
بسیاری از رجال‌شناسان شیعه
ضمن توثیق عمار، او را فطحی مذهب دانسته‌اند.
گویند که
فرقه عمّاریه منسوب به وی است.
ایشان دارای راویان و شاگردانی بود که از آن میان می‌توان به کسانی چون
مصدق بن صدقه و
مروان بن مسلم اشاره کرد.
برخی، روایات او را ضعیف و غیرقابل قبول دانسته‌اند،
اما
شیخ مفید ضمن آنکه وی را از فقهای اصحاب امام صادق (علیه‌السّلام) برشمرده، می‌نویسد که عمار از فقهای صاحب فتوا و از مراجع حلال و حرام شریعت بوده و
سنت پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به دست وی و امثال وی ترویج و گسترش یافته و هیچ طعن و سرزنشی در موردش وارد نشده است.
همچنین
کشّی روایتی از امام کاظم (علیه‌السّلام) نقل کرده که فرمود: من از خداوند خویش فردی مثل عمار را طلب کردم و خدا او را به من هدیه کرد.
تنها اثر وی کتاب الحدیث بوده
که به گفته
ابن شهرآشوب کتابی بزرگ و مورد اعتماد است.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۵۶۳-۵۶۴، برگرفته از مقاله «عمّار ساباطی».
