علی اکبر نفیسی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
میرزا علی اکبر خان ناظم الاطباء،
فرزند محمدحسن، ملقب به «علی اکبر نفیسی» و معروف به «
ناظمالاطباء»، از پزشکان مشهور و دانشمند اواخر
دوره قاجاریه است.
در سال ۱۲۶۳ ق، در
کرمان به
دنیا آمد.
تحصیلات مقدماتی را در همان
شهر به پایان رساند، سپس به فراگرفتن
حکمت الهی و
فلسفه پرداخت و در
دارالفنون تهران که تازه تاسیس شده بود، به تحصیل
طب پرداخت. در سال ۱۲۸۹ از آن مدرسه فارغ التحصیل شد و به تاسیس بیمارستان دولتی به سبک بیمارستانهای
اروپا از طرف
ناصر الدین شاه مامور شد و خود ریاست آن را به عهده گرفت و تا سال ۱۲۹۸ در این سمت باقی بود. او پس از کناره گیری از ریاست بیمارستان دولتی در سال ۱۲۹۸ ق، با
میرزا حسین خان مشیر الدوله به
مشهد رفت و در آنجا بیمارستان رضوی را، از
موقوفات آستان قدس رضوی، بنیان نهاد و آن دومین بیمارستان به روش اروپایی در
ایران بود.
مدتی هم به قمشه و نواحی بختیار،
سفر کرد و بعد از ۲ سال، مجددا به تهران برگشت و مشغول طبابت عمومی و وظایف محوله اش شد. سال ۱۳۱۰ که بیماری «
وبا» شیوع پیدا کرد و اکثر پزشکان فرار کرده بودند، او با کمال شهامت در تهران ماند و صمیمانه به کار مداوای بیماران پرداخت؛ از همین رو، مورد توجه شاهانه واقع شد و در اثر
امانت و صداقتش، جزو اطبای دربار و نتیجتا طبیب مخصوص اندرون شاه شد که تا سال ۱۳۲۸ ق، در همین مقام بود.
علی اکبر نفیسی، سال ۱۳۴۲ ق، در سن ۷۹ سالگی از دنیا رفت.
۱.
فرهنگ نفیسی (مهمترین تالیف نفیسی است که بیست و پنج سال
عمر خود را صرف آن کرد)؛
۲.
پزشکی نامه، در علم تراپوتیک (داروشناسی)؛
۳. کتابی در علم تشریح؛
۴. کتابی در پاتولوژی و کلینیک جراحی؛
۵. رسالهای در فیزیک؛
۶. رسالهای در جراحی؛
۷. رسالهای در تراپوتیک؛
۸. کتاب مذاکرات؛
۹. نامه زبان آموز؛
۱۰. کتاب تعلیمات ابتدایی (که چندین سال از کتب درسی سال اول و دوم مدارس بود)؛
۱۱.
دستور زبان فارسی.
فرهنگ نفیسیفرهنگ ناظمالاطبا
نرم افزار جامع طب، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.