علی مدرس یزدی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
علی مدرس یزدی اصفهانی، از علمای اصفهان در قرن چهاردهم هجری بوده است.
شیخ علی مدرّس یزدی فرزند آقامحمّد مسگر یزدی، از علمای
اصفهان در قرن چهاردهم هجری بوده است. او در سال ۱۲۷۸ق در یزد متولّد شده و از سن ۷ سالگی تحصیل را آغاز کرد و پس از طی مقدمات به فراگیری
ادبیات عرب و
منطق مشغول شد و سپس تحصیل
فقه را آغاز کرد و در محضر علمای یزد از جمله
سیّدعلی مدرس یزدی حاضر گردید.
در سال ۱۳۱۰ق به اصفهان آمد و در
درس خارج شیخ مرتضی ریزی حاضر شد و به مقام
اجتهاد نائل شد.
او تمام سطوح فقه و ادبیات عرب را در مدرسه صدر اصفهان تدریس می‌فرموده و عدّه‌ای کثیر از محضرش مستفید می‌شدند. در تدریس صدای خوش و رسائی داشت و صدای خوب او هنگام تدریس در تمام صحن حیاط مدرسه صدر طنین‌انداز می‌شد. تصحیح برخی از مجلّدات «
بحارالانوار» به سعی ایشان انجام یافته است. او عمری را به
قناعت و
زهد و استغنای طبع گذرانید و از راه تصحیح کتب اعاشه می‌فرمود.
سرانجام در
جمعه ۱۵
شعبان ۱۳۵۳ق وفات یافته و در یکی از اطاق‌های شمالی تکیه بروجردی در
تخت فولاد اصفهان مدفون گردید.
مادّه تاریخ وفات او را
محمّدعلی معلّم حبیب‌آبادی چنین سروده است:
"پا از ادب نهاد «معلم» درون و گفت: ••• رفت از جهان مدرس یزدی بسا فسوس".
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۵۶۰.
