علی بن یحیی منجم (مقاله‌دوم)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوالحسن علی بن یحیی منجّم (
۲۰۱-
۲۷۵ق)، راوی اخبار و اشعار بود و در علوم
طبّ،
نجوم،
شعر و اصوات غنا نیز مهارت داشت و از ندیمان خاص خلفای
عباسی بود.
ابوالحسن علی
بن یحیی بن ابی منصور منجم ندیم، تبار وی ایرانی است
و در سال ۲۰۱ق به دنیا آمد.
وی از شاگردان
اسحاق موصلی بود
و
محمد بن سلام،
محمد بن عمر جرجانی و دیگران از او روایت کرده‌اند.
وی راوی اخبار و اشعار بود و در علوم طبّ، نجوم، شعر و اصوات غنا نیز مهارت داشت.
علم را بسیار دوست می‌داشت و خانه‌اش مرجع فضلا و پیوسته منشا خیر و صلاح ایشان بود و چون او از ندیمان خاص خلفای
عباسی بود، به ندیم شهرت یافت.
ابن ابی منصور از مقربان
متوکل (خلافت
۲۳۲-
۲۴۷ق) و خلفای بعد از وی تا
معتمد (خلافت
۲۵۶-
۲۷۹ق) محسوب می‌شد. سرانجام منجم در سال ۲۷۵ق در اواخر ایام خلافت
معتمد درگذشت و در
سامرا دفن گردید.
کتاب‌های وی عبارت‌اند از: الشعر و الشعراء، الندماء الاسلامیین، اخبار
اسحاق بن ابراهیم الطبیخ و
الامالی.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۵۵۷-۵۵۸، برگرفته از مقاله «علی منجّم».
